بررسي رابطه اعتياد و نگرش به نرم‌افزارهاي پيام‌رسان موبايلي با نحوه روابط دانش آموزانِ هم سال در فرآيند ياددهي – يادگيريِ برنامه درسي: مطالعه موردي دانش آموزان دوره دوم مقطع متوسطه شهرستان خاش

زمينه: مطالعات متعددي به بررسي عوامل مرتبط با اعتياد به اينترنت و نگرش به نرم افزارهاي پيام رسان پرداخته اند. اما پژوهشي كه به بررسي رابطه اعتياد و نگرش به نرم‌افزارهاي پيام‌رسان موبايلي با نحوه روابط دانش آموزانِ هم سال در فرآيند ياددهي - يادگيريِ برنامه درسي پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه اعتياد و نگرش به نرم‌افزارهاي پيام‌رسان تلفن همراه با نحوه روابط دانش آموزانِ هم سال در فرآيند ياددهي - يادگيريِ برنامه درسي: مطالعه موردي دانش آموزان دوره دوم مقطع متوسطه شهرستان خاش انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه اين پژوهش شامل كليه دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه شهرستان خاش به تعداد 3542 نفر (1232 دختر و 1759 پسر) بودند. از اين تعداد بر اساس جدول مورگان تعداد 340 نفر به‌ عنوان نمونه با روش تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه استاندارد اعتياد و نگرش به نرم افزارهاي پيام رسان تلفن همراه زارع مقدم و صالحي نيا (1394) و شاخص روابط با همسالان (IPR) والتر دبيلو هادسون (1992) استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون همبستگي اسپيرمن و تي مستقل استفاده شد. يافته ها: نتايج پژوهش حاكي از آن بود كه بين اعتياد و نگرش به نرم‌افزارهاي پيام‌رسان تلفن همراه با نحوه روابط دانش آموزان دوره دوم مقطع متوسطه شهرستان خاش در فرآيند ياددهي - يادگيريِ برنامه درسي رابطه وجود دارد. همچنين نتايج آزمون تي مستقل نشان داد كه ميانگين اعتياد و نگرش به نرم‌افزارهاي پيام‌رسان تلفن همراه و روابط دانش آموزان در فرآيند ياددهي - يادگيريِ برنامه درسي در دختران بالاتر از پسران است (0/01 P). نتيجه‌گيري: بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه اعتياد و نگرش به نرم‌افزارهاي تلفن همراه پيام‌رسان در فرآيند ياددهي يادگيري دانش‌آموزان مؤثر است.