عنوان مقاله :
تاثير دو نوع تمرين تناوبي شديد به تنهايي و همراه با تمرين مقاومتي بر نيمرخ ليپيدي و هومئوستاز گلوكز در زنان ميان سال اضافه وزن/چاق
عنوان به زبان ديگر :
Effect of tow types of high-intensity interval training with and without resistance training on lipid profiles and glucose homeostasis in overweight/obese middle-aged women
پديد آورندگان :
پاشايي، ژاله دانشگاه تبريز - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي، تبريز، ايران , جعفري، افشار دانشگاه تبريز - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي، تبريز، ايران , عليوند، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز - دانشكده پزشكي - گروه ژنتيك، تبريز، ايران
كليدواژه :
اضافهوزن / چاقي , تمرين تناوبي شديد , تمرين تركيبي , نيمرخ ليپيدي و مقاومت انسولين
چكيده فارسي :
زمينه: چاقي به عنوان يك چالش جهاني، ناشي از تعادل مثبت انرژي است و بهكارگيري پروتكلهاي تمرين بدني يكي از روشهاي مديريت وضعيت چاقي و اختلالات مرتبط ميباشد. بر اين اساس، مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير دو نوع تمرين تناوبي با شدت بالا (HIIT) به تنهايي و همراه با تمرين مقاومتي (تركيبي CHRT) بر عوامل نيمرخ ليپيدي، گلوكز، انسولين و مقاومت انسولين در زنان ميانسال مبتلا به اضافهوزن/چاق انجام شد.
روش كار: 24 زن ميانسال اضافهوزن/چاق بهمدت 8 هفته (5 روز/هفته) در دو گروه همگن (12 نفري) تمرين HIIT بهتنهايي و تركيبي CHRT (3 روز HIIT و 2 روز تمرين مقاومتي) شركت كردند؛ تمرين HIIT شامل وهلههاي دويدن بهصورت پنج تكرار چهار دقيقهاي با 80 تا 85٪ Vo2max و دو دقيقه استراحت فعال با 60% Vo2max بين تكرارها بود و برنامه تمرين مقاومتي نيز بهصورت دايرهاي و با %80-75 1-RM انجام شد. نمونههاي خوني طي 48 ساعت قبل و بعد از دوره تمرين، جمعآوري شد، سپس دادههاي حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS تجزيه تحليل شد.
يافتهها: كاهش توده بدني و WHR متعاقب پروتكلهاي تمريني در گروه HIIT معنيدار نبود (p>0/05)، درصورتيكه هر دو نوع تمرين منجر به كاهش معنادار درصد چربي بدني، كلسترول، TG، HDL، LDL، گلوكز، انسولين و مقاومت به انسولين شدند كه مقادير فاكتورهاي WHR و نيمرخ ليپيدي ميان دو گروه تفاوت معناداري داشتند (p>0/05) و ميزان تغييرات در گروه CHRT بيشتر بود.
نتيجهگيري: انجام تمرين CHRT، بهدليل اعمال تأثيرات مضاعف ناشي از سازوكارهاي جبراني هر دو روش تمريني، بهنحو مطلوبتري ميتواند منجر به كاهش وزن و تعديل عوامل متابوليكي در زنان ميانسال اضافهوزن/چاق شود.
چكيده لاتين :
Background: Obesity is a global challenge due to the positive energy balance. Exercise training is one of the
best methods for managing obesity and related disorders. The present study was conducted to determine the
effect of tow types of High-Intensity Interval Training (HIIT) alone and Combined with Resistance Training
(CHRT) on lipid profiles and glucose, insulin, and insulin resistance in overweight/obese middle-aged women.
Methods: The present experimental research was performed on 24 middle-aged overweight/obese women
divided into two homogeneous HIIT (5 days/week, n=12) and CHRT (3 days/week HIIT with 2 days/week
resistance training, n=12) groups for ten weeks. The HIIT protocol consisted of alternating bouts of highintensity
exercise at %85–%80 of VO2max with active breaks at %60 of VO2max and resistance training
protocol conducted to a circuit-weight training with %80-75 of -1RM. Blood samples were collected 48 hours
before and after the training period, and then the data were analyzed using SPSS.
Results: The findings showed that the reductions of BMI and WHR were not significant in the HIIT group
(p>05/0), but the percentages of body fat, cholesterol, TG, HDL, LDL, glucose, insulin and insulin resistance
significantly decreased in both groups (p<05/0). WHR and lipid profiles were significantly different between
the two groups (p<05/0), and the change level was greater in CHRT group.
Conclusion: The results of the current study showed that CHRT, through the dual effects of the compensatory
mechanisms of both training methods, can better lead to weight loss and adjusted metabolic status in middleaged
overweight/obese women compared with HIIT.
عنوان نشريه :
پژوهش در پزشكي