تاثير پوشش خوراكي ايزوله پروتئين سويا و تيتانيوم دي اكسيد بر كيفيت و عمر انباري ارقام انگور حسيني و قزل اوزوم

از مهم ترين عوامل محدود كننده عمر حبه هاي انگور مي توان به از دست رفتن آب و پوسيدگي هاي قارچي پس از برداشت اشاره نمود. در اين پژوهش، خوشه هاي يكنواخت و عاري از هرگونه بيماري و آسيب فيزيكي دو رقم انگور (قزل اوزوم و حسيني) با استفاده از پوشش خوراكي حاوي نانوذرات تيتانيوم دي اكسيد (TiO2) و ايزوله پروتئين سويا (جهت كنترل پوسيدگي پس از برداشت و افزايش عمر انبارماني) و بدون پوشش خوراكي (كنترل) بسته بندي شدند. سپس خوشه ها به مدت 31 روز در سردخانه اي با دماي 0 درجه سانتي گراد و رطوبت نسبي 5% ± 90 درصد نگهداري شدند و ويژگي هايي نظير درصد ريزش حبه ها، مواد جامد محلول كل (TSS)، اسيديته قابل تيتراسيون (TA)، pH، محتواي فنول كل، رنگ و شفافيت حبه هاي انگور، فعاليت آنتي اكسيداني و ميزان قند كل حبه هاي انگور در فواصل زماني 6 روزه اندازه گيري شدند. آناليز آماري نتايج به دست آمده نشان داد كه تيمار با نانوذرات TiO2 تاثير معني داري را در كاهش ريزش حبه هاي انگور نسبت به نمونه هاي كنترل داشت. اين تيمار موجب بهبود طعم و مزه، بازارپسندي و كيفيت ظاهري بهتري در مقايسه با نمونه هاي بدون تيمار نانوذرات TiO2 گرديد. همچنين نمونه هاي تيمار شده با نانوذرات TiO2 و ايزوله پروتئين سويا ميزان TSS، TA، فعاليت آنتي اكسيداني و قند كل، ميزان فنول كل بالاتري را از خود نشان دادند. مشاهده گرديد هر دو رقم ميوه انگور تيمار شده با نانو ذرات TiO2 و ايزوله پروتئين سويا نسبت به نمونه هاي شاهد كيفيت بالاتري در پايان دوره انبارداري از خود نشان دادند.