اثر شدت‌هاي مختلف كم‌آبي و شوري بررشد برگ، ساقه و ريشه گياه نعناع فلفلي (Mentha piperita L.)

به‌منظور بررسي تأثير تنش‌هاي كم‌آبي و شوري آب آبياري براندام‌هاي هوايي و زيرزميني نعناع فلفلي، دو آزمايش به صورت جداگانه در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 97-1396 و در مزرعه تحقيقاتي گروه مهندسي آب پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه رازي انجام گرفت. در آزمايش كم‌آبياري، تيمارهاي مورد بررسي شامل سه سطح شاهد (آبياري كامل يا 100 درصد نياز آبي)، 20 درصد كم‌آبياري (80 درصد نياز آبي) و 40 درصد كم‌آبياري (60 درصد نياز آبي) بودند. تيمارهاي مورد بررسي در آزمايش شوري آب آبياري شامل چهار سطح شاهد (0.9)، دو، سه و چهار دسي‌زيمنس بر متر بودند. نتايج نشان داد كه اثر كم‌آبي بر صفات هوايي شامل وزن تر و خشك ساقه، وزن تر و خشك برگ، سطح برگ و ارتفاع ساقه و هم‌چنين صفات زيرزميني نظير وزن خشك ريشه، طول ريشه، سطح، حجم و چگالي ريشه معني‌دار بود. بيش‌ترين و كم‌ترين مقدار وزن خشك برگ براي تيمارهاي 100 و 60 درصد نياز آبي به‌ترتيب معادل 2.47 و 1.54 گرم در بوته به‌دست آمد. با اعمال 20 و 40 درصد كم‌آبياري سطح برگ نسبت به تيمار شاهد 22 و 31 درصد كاهش يافت. اعمال شوري آب آبياري نيز براي تيمارهاي دو، سه و چهار دسي‌زيمنس بر متر باعث كاهش 15، 20 و 47 درصدي سطح برگ شد. با توجه به نتايج بالاترين حد قابل‌تحمل گياه به شوري آب آبياري سه دسي‌زيمنس بر متر به‌دست آمد.