بررسي دقت روش‌هاي تركيبي برآورد تبخير و تعرق پتانسيل در اقليم‌هاي خشك، نيمه‌خشك، نيمه مرطوب و مرطوب (مطالعه موردي ايران)

ﭼﮑﯿﺪه ﺗﺨﻤﯿﻦ ﻣﯿﺰان دﻗﯿﻖ ﺗﺒﺨﯿﺮ و ﺗﻌﺮق در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي آﺑﯿﺎري و ﺗﻌﯿﯿﻦ دور آﺑﯿﺎري از اﻫﻤﯿﺖ ﻓﺮاواﻧﯽ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. از ﻃﺮﻓﯽ روش ﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﺑﺮاي ﺑﺮآورد ﺗﺒﺨﯿﺮ و ﺗﻌﺮق ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ ﮔﯿﺎه ﻣﺮﺟﻊ وﺟﻮد دارد. ﻫﺪف از اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ روش ﻫﺎي ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻌﺮﻓﯽ روش ﺑﺮﺗﺮ در ﺗﺨﻤﯿﻦ ﺗﺒﺨﯿﺮ و ﺗﻌﺮق ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ ﮔﯿﺎه ﻣﺮﺟﻊ در اﻗﻠﯿﻢ ﻫﺎي ﺧﺸﮏ، ﻧﯿﻤﻪ ﺧﺸﮏ، ﻧﯿﻤﻪﻣﺮﻃﻮب و ﻣﺮﻃﻮب اﯾﺮان اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮاﺳﺎس آﻣﺎر درﯾﺎﻓﺖ ﺷﺪه از اﯾﺴﺘﮕﺎه ﻫﺎي ﺳﯿﻨﻮﭘﺘﯿﮏ ﮐﺸﻮر در ﺑﺎزه زﻣﺎﻧﯽ ﺳﺎل ﻫﺎي 1374 ﻟﻐﺎﯾﺖ 1393 و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻫﺎي ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ، ﻣﯿﺰان ﺗﺒﺨﯿﺮ و ﺗﻌﺮق ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ ﮔﯿﺎه ﻣﺮﺟﻊ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و ﺑﺎ روش ﭘﻨﻤﻦ ﻣﺎﻧﺘﯿﺲ ﻓﺎﺋﻮ 56 ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻠﯿﻪ روش ﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﺰ روش ﺑﻮزﯾﻨﮕﺮ وان ﺑﺎول، ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎ روش ﭘﻨﻤﻦ ﻣﺎﻧﺘﯿﺲ ﻓﺎﺋﻮ 56 دارﻧﺪ. دﻗﺖ روش ﺑﻮزﯾﻨﮕﺮ وان ﺑﺎول در كليه مناطق با مقادير RMSE و MAE به ترتيب بزرگ تر از 0/9 و 0/55 ﻣﯿﻠﯽ ﻣﺘﺮ در روز ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺧﺸﮏ، ﻣﺮﻃﻮب و ﻧﯿﻤﻪﻣﺮﻃﻮب اﯾﺮان روش ﻫﺎي ﭘﻨﻤﻦ 1948 و ﭘﻨﻤﻦ راﯾﺖ 1972 ﺑﺎ ﻣﻘﺎدﯾﺮ RMSE و MAE كم تر از 0/39 ﻣﯿﻠﯽ ﻣﺘﺮ در روز و در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻧﯿﻤﻪ ﺧﺸﮏ اﯾﺮان روش ﻫﺎي ﭘﻨﻤﻦ راﯾﺖ 1972 و ﭘﻨﻤﻦ 1948 با مقادير RMSE و MAE كم تر از 0/35 ﻣﯿﻠﯽ ﻣﺘﺮ در روز به ترتيب بالاترين دقت را دارا ميباشند.