بررسي لزوم ارتباط فضاهاي بينابيني در مقياس كلان با مشخصه انتقالي با تاكيد بر مفهوم ارتباط درون و بيرون (مطالعه موردي: فضاي انتقالي ساختمان در چهار نمونه از مجموعه هاي عمومي داخلي و خارجي

An investigation about the necessity of relationship In-Between spaces on a large scale with a transitional characteristic (Case study: transitional space in four public samples

تغيير يك فضا به مكان، هدف وجودي معماري است و سازمان دهي مجموعه معماري مي تواند عاملي موثر در استفاده حداكثري از عملكردها و فعاليت هاي افراد به شمار بيايد كه با توجه به لزوم فضاهاي بيروني در كنار فضاهاي دروني، فضاي سومي ايجاد مي شود كه به واسطه اين فضاي مابين، سازمان دهي فضايي مجموعه صورت مي گيرد. حال فضاي سوم همواره وجود دارد، گاهي در قالب يك مرز تعيين مي شود گاه در قالب يك فضا جلوه مي كند. در هرحالت فضاي مابين به مانند يك مفصل، انفصال و يا اتصال دو فضا را ممكن مي سازد. حال در اين پژوهش منظور از فضاهاي بينابيني در مقياس كلان (عرصه عمومي) با مشخصه انتقالي، سلسله مراتبي از فضاهاي واسطه از فضاهاي بيروني تا فضاهاي دروني ساختمان را در برمي گيرد. براي آزمون مدل پيشنهادي، فضاي انتقالي به 4 حوزه ورودي، فضاي مكث و تجمع، فضاي حركتي-ارتباطي و فضاي انتقالي بصري تقسيم بندي شده است. اين فضاها از آنجا كه استفاده نمي شوند، تاثيري متفاوت بر مردم نسبت به فضاهاي كاملا درون و يا كاملا بيرون مي گذارند. پرسش اصلي اين است كه با توجه به عرصه عمومي و همگاني، كيفيت فضاي انتقالي به عنوان فضاهاي مابين در شكل گيري فضايي يك ساختمان تحت تاثير چه عواملي هستند و براي ارتقاء ماهيت و كيفيت اين فضا در عناصر كالبدي معماري چه راهكارهايي را مي توان پيشنهاد كرد؟ براي مطالعه موردي، 4 مجموعه عمومي 2 تا نمونه خارجي (مركز ملي هنرهاي معاصر لوفرسنو و مركز دانشجويي آلفرد لرنر هال، دانشگاه نيويورك) و 2 تا نمونه داخلي (كانون وكلاي دادگستري تهران و پرديس سينماي ملت) با بالاترين ميزان بهره مندي از خصوصيات بينابيني انتخاب شده اند. پژوهش حاضر از نظر ماهيت كلي به صورت كيفي و بر پايه استدلال منطقي است و بيشتر در قالب توصيف، تبيين و تفسير تعريف مي گردد. روش تحقيق مورد استفاده كيفي از نوع توصيفي-تحليلي بر مبناي روش اسنادي و مطالعات كتابخانه اي بوده و مقايسه كيفي اين مفاهيم به روش تحليلي-تطبيقي و مطالعه موردي در سه مرحله ارزيابي مي گردد. در نهايت، پرسش نامه اي كيفي شامل راهكارهاي مناسب در جهت ايجاد ارتقاء كيفيت فضايي مطلوب با مفهوم بينابيني با توجه به معيارهاي شكل گيري تدوين گرديده كه توسط 5 متخصص معمار تكميل شده و در اين راستا راهكارهاي نهايي در قالب يك جدول به عنوان راهكارهاي طراحي ارايه گرديده است. به طور كلي، يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه فضاهاي انتقالي به عنوان فضاهاي مابين مي تواند رويكردي موثر در ايجاد اتصال يا انفصال دو فضاي درون و بيرون از يكديگر باشند و موجب ارتقاء كيفيت مطلوب فضايي شود.

Changing a space to a place is the existential purpose of architecture. Literature review regards the complex architectural organization as a significant factor for the maximum use of the individualschr('39') performances and activities. Due to exterior spaceschr('39') necessity beside the interior ones, the architect creates a third space; and due to this in-between space, the complexchr('39')s spatial organization is formed. Sometimes it is determined in the form of a boundary, sometimes is manifested in the form of a room. In any case, like a joint, the interstitial space makes possible the separation or connection between two areas. By the in-between space on a large scale (public arena) with transitional property in this research, we mean a hierarchy of intermediate spaces from exterior spaces to the buildingchr('39')s interior spaces. In a proposed model, the transitional space has divided into four entry areas: pause and gathering space, communication motor space, and transitional visual space. The use of these spaces affects people differently compared to the complete inside and outside space. The main question is: what factors affect the transitional spacechr('39')s quality as the interstitial space in the spatial formation of a building given the public arena? What strategies will improve the nature and quality of this space in the physical elements of the architecture? For the case study, the researchers select the four public complexes, two exterior samples (The national center for the contemporary arts of Fresno and the student center of Alfred Lerner Hall, New York University) and two interior samples (Tehran Bar Association, and Mellat Cinema Complex) with the highest level of benefit from the interstitial characteristics. This research defines a qualitative study based on rational reasoning and description, explanation, and interpretation. Five architects completed a qualitative questionnaire that includes appropriate strategies to improve the desired spatial quality with an interstitial concept according to the formation criteria. The article presents a table as a design solution. The research findings show that the transitional spaces as the in-between spaces are a practical approach to connect or separate two exterior and interior spaces and improve the desired spatial quality.