ارزيابي آزمايش الايزاي خانگي براي تشخيص آنتي بادي ضد اوستروس اويس در گوسفند

استروس اويس مگسي با پراكندگي جهاني است. لاروهاي زئونوتيك آن يكي از عوامل مهم مياز در انسان و گوسفند است. اين مطالعه براي اولين بار در ايران و به ‌منظور ارزيابي الايزا براي تشخيص آلودگي استروس اويس در گوسفندان منطقه با استفاده از آنتي ژن هاي پيكري (S) و دفعي_ترشحي (ES) لاروهاي مرحله دوم و سوم (2L، 3 L) انگل انجام گرفت. آنتي ژن هاي پيكري و دفعي ترشحي لاروهاي انگل به ترتيب با اولتراسونيك هموژنيزه كردن لاروها و نيز كشت آنها در محيط RPMI-1640به دست آمد. پس از تعيين رقت‌هاي مناسب آنتي‌ژن‌ها، كنژوگه و سرم، به طور كلي تعداد 71 نمونه سرم مثبت و 61 سرم منفي ( از بره هاي داخلي) به روش الايزا مورد ارزيابي قرار گرفت و نتايج آن با نتايج بررسي كشتارگاهي مقايسه گرديدند. نتايج رقت هاي مناسب آنتي ژن هاي 2 SL و 3SL به ترتيب (1:46) و (1:30)، رقت گنژوگه و سرم هاي مثبت و منفي نيز به ترتيب (1:8000) و (1:10) درحالي‌كه رقت 3ESL، 2ESL به ترتيب (1:9) و (1:6) و رقت كنژوگه و سرم هاي مثبت منفي (1:4000) و (1:5) تعيين گرديد. حساسيت، ويژگي آزمايش با 2 SL و 3SL به ترتيب 90.1 و 89.1 درصد، و نيز 54.9 و 96.9 درصد بود؛ درحالي‌كه با 2ESL و 3ESL به ترتيب 74.6، 93.8 و نيز 74.6، 73.4 درصد به دست آمد. ارزش پيش گويي مثبت و منفي آزمايش الايزا با 2 SL و 3SL به ترتيب 90.1، 95.1 و 89.1، 66 درصد بود؛ درصورتي‌كه با 2ESL و 3ESL به ترتيب93.0، 75.7 و 76.9، 72.3 درصد به دست آمد. نتايج به دست آمده نشان داد كه L2 اين انگل حساسيت بالاتري در آزمون الايزا نسبت به L3دارد، علاوه بر اين آنتي ژن هاي پيكري L2 كارايي بهتري از آنتي ژن هاي دفعي ترشحي آن دارد؛ بنابراين مي توان از آنتي ژن هاي آن در تشخيص سرولوژيك و مطالعات اپيدميولوژي آلودگي گوسفندان به استروس اويس استفاده كرد.