تبيين عوامل موثر بر حضور خودانگيخته دانشجويان معماري در كارگاه طراحي بر اساس تئوري داده بنياد

از جمله عوامل مهم در پيشبرد روند آموزش معماري، نقش «خود» و انگيزه‌هاي دروني دانشجو است؛ اين‌‌درحالي است كه كمتر تحقيقاتي پيرامون آموزش معماري خودانگيخته و عوامل موثر بر آن انجام شده و بيشتر مطالعات متمركز بر رشته‌هاي تئوري‌محور بوده است. دراين‌‌راستا شناسايي عوامل موثر بر افزايش حضور خودانگيخته دانشجويان معماري ضرورت مي‌يابد. مطابق با اين هدف، با توجه به تفاوت سيستم دريافت و ادراك اطلاعات در انگيزه‌ي دانشجويان، 26 نفر از دانشجويان دانشگاه‌هاي مختلف در دو گروه 13 نفره با تيپ شخصيتي حسي و شهودي مورد كنكاش قرار گرفته‌ است. پژوهشگران با اتكاء بر روش تئوري داده‌بنياد، مصاحبه‌هاي عميقي انجام داده‌اند و بعد از آناليز داده‌ها، عوامل موثر بر خود‌انگيختگي دانشجويان معماري در پنج حوزه‌ي«آموزش دانش نظري»، «آموزش مهارت طراحي»، «ارزشيابي»، «ملاحظات رفتاري» و «ملاحظات كالبدي» را شناسايي كرده‌اند. نتايج بدست‌آمده، نشان دهنده ترجيحات نسبتا متفاوت دو تيپ شهودي با روند ايده‌محور و تيپ حسي با روند برنامه‌محور است. اين تفاوت‌ها، ضرورت توجه به آموزش‌هاي چندگانه در مراحل مختلف كارگاه معماري را جهت ايجاد خودانگيختگي دانشجويان بيان مي‌كنند. در‌اين‌روند، ويژگي‌هاي شخصيتي دانشجويان مي‌تواند به عنوان معيار تدريس آموزش معماري، هدايتگر اساتيد در انتخاب شيوه‌هاي كارآمدتر و همراه با افزايش خودانگيختگي در دانشجويان باشد.