ارتقاي ايده آفريني در طراحي معماري مبتني بر پيشينه ها به روش اقدام پژوهي

به دليل رواج رجوع به نمونه‌هاي مشابه در شروع هر طرح معماري، نياز به روش يا تمريني وجود دارد كه توانايي دانشجويان را در برداشت صحيح از نمونه‌ها ارتقا دهد و اين مهارت را به آنها بياموزد كه در دام كپي برداري يا برداشت هاي سطحي گرفتار نشوند. در اين پژوهش با هدف ارتقاي توانايي دانشجويان مبتدي معماري در برداشت صحيح از نمونه ها، مطالعه‌اي به روش اقدام پژوهي در طول يك ترم تحصيلي در يك كلاس درس دانشجويان سال دوم كارشناسي معماري انجام شده و توانايي دانشجويان در بهره گيري صحيح از نمونه‌ها در ايده آفريني با گروه شاهد مقايسه شده است. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد كه تمرين كشف كيفيات معماري از نمونه ها، كشف رابطه بين نمونه ها و كشف رابطه بين نمونه و ايده طراحي كه منجر به ارتقاي تفكر ارتباطي در دانشجويان مي شود، راهكاري موثر براي ارتقاي ايده آفريني است. بنابراين تمرين هايي در جهت ارتقاي كنجكاوي و تفكر اكتشافي در دانشجويان در دروس پايه معماري به عنوان يك تمرين موثر پيشنهاد مي‌شود. در عين حال دانشجويان بايد با كيفيات و ارزش‌هاي معماري آشنا شوند. بنابراين كل آموزش معماري در ارتقاي توانايي دانشجويان در برداشت از نمونه‌ها در ايده آفريني موثر است.