توسعه چارچوب مفهومي ارزش در بازطراحي معماري داخلي استفاده مجدد بناهاي واجد ارزش نمونه‌موردي: زندان قصر به عنوان باغ موزه

چالش حفاظت و توسعه يك چالش كليدي در زمينه ميراث فرهنگي است كه در هر اقدام حفاظتي و در هر مقياسي از جمله معماري‌ داخلي وجود دارد. در اين باره چالش اصلي اين است كه معمار داخلي در فرآيند استفاده مجدد بناهاي واجد ارزش تا چه ميزان حق دخل و تصرف در اجزاي تشكيل‌دهنده معماري داخلي را دارد. اين مقاله براي ارائه پاسخي كاربردي به واكاوي مفهوم مديريت تغيير در فرآيند بازطراحي معماري ‌داخلي مي‌پردازد. پس از آن مفهوم ارزش مورد بررسي قرار مي‌گيرد؛ چون ارزش‌ها هستند كه مشخص مي‌كنند چه نوع و ميزان تغييراتي مي‌تواند و چه تغييراتي نبايد صورت پذيرد. بدين وسيله آشكار مي‌سازد كه وظيفه معمار داخلي پس از تعيين حدود و چگونگي تغييرات در معماري داخلي مبتني بر ارزش‌هاي بنا، مديريت تغييرات به هدف حفظ و ارتقاي اهميت معنايي بناست. در اين پژوهش در گام نخست، با راهبرد استدلال منطقي و تكنيك تحليل محتوا اسناد و نظريه‌هاي اصلي درباره ارزش مورد واكاوي قرار مي‌گيرد؛ در گام دوم چارچوبي نظري براي بازشناخت ارزش‌هاي يك بنا در مقياس معماري داخلي كه قابليت كاربرد در ارزيابي بازطراحي هاي صورت گرفته را نيز داراست، پيشنهاد مي‌گردد. در ادامه، چارچوب پيشنهادي در يك نمونه موردي به روش كيفي مورد سنجش قرار گرفت.