كاربست مدل هاي فضايي به منظور پيش بيني رشد شهر ساري

رشد سريع مراكز جمعيتي و تبديل آن‌ها به شهرهاي بزرگ موجب برهم‌خوردن تعادل ميان محيط انسان ساخت و طبيعي مي‌گردد. از اين رو به همراه رشد بسياري از شهرها در ايران، محيط طبيعي نيز به زير ساخت و ساز مي‌روند كه اين امر در تضاد با اصل توسعه پايدار است.مقاله حاضر كه با هدف بررسي رهيافت‌ها و مدل‌هاي مربوط به پيش‌بيني رشد شهر و بكارگيري مدل مناسب براي نمونه مورد مطالعه (شهر ساري) تدوين شده است، در پي آن بوده، كه پيش‌بيني دقيقي از ميزان و جهت رشد شهر ساري و مناطق اطراف آن ارائه دهد تا به عنوان يك سيستم پشتيبان تصميم‌سازي و تصميم‌گيري راهنماي مفيدي براي برنامهريزي آينده شهر باشد.نتايج اين پژوهش نشان داد كه مدل SLEUTHبدليل توانايي آن براي انجام مدلسازي پوياي فضايي زماني، عدم وابستگي به مقياس مكاني، امكان شبيه‌سازي همزمان چهار نوع رشد شهر مناسب‌تر از ساير مدل‌هاي بررسي شده براي پيش‌بيني رشد شهر ساري است. همچنين يافته ها نشان مي‌دهد كه رشد شهر ساري تا سال 1410 به اندازه 394 هكتار مي‌باشد. اين رشد بيشتر در قسمت غرب، شمال غربي، شمال و شرق شهر بوده كه دليل آن را مي‌توان وجود رشد ذاتي در اين مناطق دانست.