بررسي رابطه بين نمايه توده بدني با نتايج IUI (تلقيح داخل رحمي اسپرم) در زنان با سابقه مقاومت به كلوميفن مراجعه‌كننده به مركز ناباروري فاطمه الزهرا (س) بابل

THE RELATIONSHIP BETWEEN BMI an‎d IUI (INTRAUTERINE INSEMINATION) IN WOMEN WITH CLOMIPHENE RESISTANCE REFERRED TO FATEMEH ZAHRA INFERTILITY CENTER

پيش‌زمينه و هدف: چاقي مشكل عمده در زنان سنين باروري مي‌باشد. اگرچه ارتباط بين چاقي و عملكرد باروري تا حدودي شناخته شده است ليكن اين افراد در معرض عدم پاسخ به درمان بوده و نياز به درمان‌هاي وسيع‌تر دارند. لذا در اين مطالعه زنان با سابقه مقاومت به كلوميفن موردتوجه قرار گرفتند و پاسخ به درمان درنتيجه افزودن HMG به كلوميفن در سيكل IUI و ارتباط آن با BMI موردبررسي قرار گرفت. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 107 زوج نابارور كه جهت درمان ناباروري به مركز ناباروري فاطمه زهرا (س) بابل مراجعه و كانديد انجام IUI بودند انجام شد. در اين مطالعه زنان با رده سني 35-18 سال و نمايه توده بدني 35 تا 18 كه در سه سيكل قبلي درمان با دريافت حداكثر 150 ميلي‌گرم كلوميفن از روز 3 تا 7 سيكل فوليكول غالب نداشتند، وارد مطالعه شدند.، بيماران بر اساس مقدار BMI به سه گروه نرمال، اضافه‌وزن، چاق، تقسيم شدند. تمام زنان كانديد IUI در روز سوم قاعدگي تحت سونوگرافي واژينال قرار گرفتند و در صورت داشتن معيارهاي ورود به مطالعه، كلوميفن 100 ميلي‌گرم روزانه از روز سوم قاعدگي به مدت پنج روز و آمپول HMG، 75 واحدي روزانه يك عدد از روز شش سيكل قاعدگي به مدت سه روز دريافت كردند و روز نه سيكل قاعدگي سونوگرافي مجدد انجام شد و ادامه تجويز HMG بر اساس اندازه و تعداد فوليكول تخمداني بوده است. در صورت مشاهده فوليكول 18-22 تزريق 5000 واحد آمپول HCG انجام شد و IUI، 34-36 ساعت بعد انجام گرفت. تمام افراد جهت ساپورت شياف پروژسترون دريافت كردند. سپس ارتباط گروه‌هاي مختلف BMI با نتيجه IUI بررسي شد. داده‌ها با نرم‌افزار آماري SPSS به روش آماري كاي–اسكوئرموردتجزيه و تحليل قرار گرفت و P<=0/05 معني‌دار تلقي شد. يافته‌ها: متوسط سن افراد موردمطالعه 5/3± 5/25 سال و متوسط مدت نازايي 1/2±8/4 سال و متوسط BMI افراد 7/3 ±7/28 بود. 107 بيمار در سيكل CC+HMG قرار گرفتند كه همه فوليكول غالب ساختند و IUI شدند. 22.4 درصد (24 نفر) افراد باردار شدند. ارتباط معني‌داري بين تعداد نتايج مثبت و سطح BMI وجود نداشت. بين نوع ناباروري (اوليه و يا ثانويه) و همچنين سيكل قاعدگي منظم يا نامنظم با BMI ارتباط معني‌دار وجود داشت به ترتيب P=0.002) ( و. (P=0.004). نتيجه‌گيري: باوجوداينكه بين سيكل‌هاي نامنظم قاعدگي و BMI ارتباط معني‌داري وجود داشت ولي در صورت پاسخ تخمداني به درمان‌هاي پيشرفته‌تر و داشتن فوليكول غالب نتايج مثبت IUI و ميزان BMI ارتباط معني‌داري باهم نداشتند. واژه‌هاي كليدي:

Background & Aims: The relationship between obesity and reproductive function is well known and the obese women have no response to usual treatment and need assisted reproductive technique (ART). In this study, the pregnancy outcome of women resistant to Clomiphene Citrate (CC) with different BMI was evaluated in IUI cycle. Materials & Methods: This cross-sectional study was conducted on 107 infertile CC-resistant women who were referred to Babol Infertility Center and were candidate for IUI. Patientschr('39') BMI was classified as normal, overweight, and obese. All women received CC 100 mg from the third day of menstruation. It continued with HMG 75mg for three days and more according to the size of follicles, and then IUI was performed. The relationship between different BMI groups with IUI outcome was examined. The p-value <0.05 was considered significant. Results: The mean age of the subjects was 25.5 ± 3.5 years and the mean duration of infertility was 4.8± 2.1 years and the mean BMI of the subjects was 28.7 ± 3.7. About 37% of the patients underwent CC + HMG. The overall pregnancy rate was 24% (24). There was no significant relationship between the number of pregnancies and the BMI classification. There was a significant relationship between infertility type (primary or secondary), regular or irregular menstrual cycle with BMI (p = 0.002 and p=0.004, respectively). Conclusion: Positive IUI outcome was compared in the different classifications of BMI; however, a significant relationship was observed between the irregular menstrual cycles and primary infertility with BMI classifications.