عنوان مقاله :
امكانات دروني فلسفه‌ي ملاصدرا در مواجهه با پوچي فضاي مجازي
پديد آورندگان :
لطفي، زهرا دانشگاه تربيت دبير شهيد رجايي، تهران، ايران , صلواتي، عبدالله دانشگاه تربيت دبير شهيد رجايي، تهران، ايران
كليدواژه :
فضاي مجازي , ملاصدرا , زيست‌نوع‌هاي انساني , نيهليسم
چكيده فارسي :
شبكه‌هاي مجازي و فناوري‌هاي ارتباطي عصر حاضر، بر سبك زندگي انسان تأثيري فزاينده داشته است. يكي از عوامل شكل‌گيري بي‌معنايي و نيهليسم، توسعه‌ي دانش و تكنولوژي و تصوير دنيايي مكانيكي و به دور از معنويات است كه مي‌تواند به نفي غايت‌مندي هستي منجر شود و جهاني را شكل دهد كه آرمان و آموزه‌هاي معنوي ندارد و به بي‌معنايي زندگي و پوچي ختم مي‌شود؛ فضاي مجازي مي‌تواند زمينه‌ي اين بي‌معنايي را فراهم كند. به‌رغم مزاياي بي‌شمار اين زيست‌بوم نوظهور، حس اضطراب و تنهايي و در پي آن، بي‌معنايي و پوچي، همچنان گريبان‌گير انسان امروزي است. سؤال اساسي نوشتار حاضر اين است كه آيا با تكيه بر آراي فيلسوفي نظير ملاصدرا كه درباب زندگي اصيل و معنادار سخنان فراواني گفته است، مي‌توان با پديده‌ي فضاي مجازي مواجهه‌اي معنادار و منطقي داشت؟ يافته‌هاي پژوهش حاضر حاكي از آن است كه: علي‌رغم امكانات و مزاياي ويژه‌ي فضاي مجازي، اين فضا مي‌تواند سبب شكل‌گيري الگوهاي رفتاري نامتعارفي در انسان شود. استنباط نگارنده از درون‌مايه‌هاي حكمت متعاليه آن است كه برترين شيوه‌ي برخورد با چنين آسيب‌هايي، رويكرد عقل‌گرايانه به اين فضاي برساخته‌ي دست بشر و بيان كاركرد عقل درخصوص انبوه اطلاعات و داده‌هاست. ملاصدرا نقطه‌ي عطف سير صعودي انسان در مسير تكامل و بهترين ابزار شناخت امر اصيل از غيراصيل را حيات معقول مي‌داند. در ساحت عقلاني همه‌چيز از رهگذر مواجهه با معقولات است كه اصالت مي‌يابد و اين سبب مي‌شود كه انسان در مواجهه‌ي با سيل عظيم داده‌هاي فضاي مجازي، از افتادن در ورطه‌ي عالم خيال منفصل برحذر باشد و مسير زندگي را به‌سمت عقلانيت و معناداري متمايل كند.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
انديشه ديني
