كليدواژه :
شعرنو , شعر سياسي , نمادگرايي , پهلوي , انقلاب اسلامي
چكيده فارسي :
نماد گرايي يكي از روش‌هاي بيان ديدگاه‌هاي شاعران عصر پهلوي در اعتراض به فضاي استبداد و اختناق است. شعر و ادب فارسي در عصر مشروطه توانست ضمن بهره‌گيري از فضاي بدست آمده با مسائل سياسي و اجتماعي پيوند پيدا كند و در قالب شعر مسائل را بيان نمايد اما اين فضا دوام چنداني نداشت و با عصر پهلوي و شروع دوران استبداد، شعر و ادب فارسي براي بيان ديدگاه سياسي ، اجتماعي و اعتراضي خود به نمادگرايي روي آورد. اگرچه شعر و ادبيات هميشه با نمادگرايي همراه بوده اما در اين دوران شاعراني چون نيما ، شاملو ، ابتهاج ، اخوان ثالث و ... هرچند خود شخصيتي سياسي نداشتند با اين حال توانستند در قالب شعر نو با بهره گيري از نمادهايي چون «تاريكي، سياهي، سرما و زمستان و...» واقعيت‌هاي عصر خويش را بيان كنند. بن مايه هاي اين نوع شعر، نشأت گرفته از مسائلي است كه ارتباط مستقيمي با سياست دارند، اما خود شعر،ارتباط چنداني با سياست ندارد. اين شعر، نقد و اعتراض به وضع موجود پيش از انقلاب اسلامي است و براي تغيير اوضاع و احوال سياسي اجتماعي مي‌كوشد ومردم را براي مقابله با حكومت پهلوي تهييج مي‌نمايد. شعري معترض است كه آن دوره را به شدت نا مساعد مي‌داند وآينده در آن مفهوم ويژه‌اي دارد.
چكيده لاتين :
Symbolism is one of the ways of expressing the views of Pahlavi poets in protesting the atmosphere of tyranny and repression. Persian poetry and poetry during the Constitutional Revolution managed to link the political and social issues with the political and social issues, but it did not last a long time in the form of poetry, but with the Pahlavi era and the beginning of the era of tyranny, poetry and Persian literature for The expression of the political, social, and protest views turned to symbolism. Although poetry and literature have always been symbolic, but in this period poets such as Nima, Shamloo, Ebtehaj, Akhavan-Saleh and ... although they did not have a political personality themselves, however, were able to use it in the form of new poetry using symbols such as darkness, blackness , Cold and winter, and ... »express the realities of their time. The poems of this kind of poetry originate from issues that are directly related to politics, but poetry itself has little to do with politics. This poem criticizes and protests the status quo before the Islamic Revolution, and tries to change the political situation of the people and encourages the people to confront the Pahlavi regime. A protester is one who considers the course to be extremely unfavorable, and the future in that particular sense has it.
