پديد آورندگان :
خدري، بهزاد بيمارستان مدرس - مددكار اجتماعي , زاهدي اصل، محمد دانشگاه علامه طباطبايي - گروه آموزش مددكاري، تهران، ايران , پروين، ستار دانشگاه علامه طباطبايي - گروه آموزش مددكاري، تهران، ايران
كليدواژه :
اعتياد , مداخله , فراتحليل , خانواده درماني , رويكرد رواني- اجتماعي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان اثرگذاري مداخلات صورت گرفته در حوزه اعتياد و همچنين شناسايي اثرگذارترين مداخلات، با رويكرد مددكاري اجتماعي صورت مي‌پذيرد. تحقيق حاضر با روش فراتحليل صورت گرفته است. جمعيت آماري متشكل از كليۀ تحقيقات انجام شده در حوزة مداخله اعتياد (چاپ شده و معتبر) طي يك دهه گذشته (1387-1397) در كشور بوده است كه از منابع علمي همچون "پايگاه مجلات تخصصي نور"، "مركز اطلاعات علمي جهاد دانشگاه"، " پرتال جامعه علوم انساني"، شناسايي شده‌اند. با توجه به معيارهاي ورود تعداد 66 پژوهش انتخاب و مورد بررسي قرار گرفتند و به منظور به دست آوردن اندازه اثر از نرم افزار CMA2 استفاده شده است. نتايج نشان داد كه مداخلات صورت گرفته با روش شناختي- رفتاري (57/0-) با اندازه اثر زياد بيشترين تاثير را در درمان اعتياد دارند. همچنين گروه درماني با اندازه اثر (52/0) بر طبق استانداردهاي نظري در حد بالايي مي‌باشد. درمان فراشناختي و ساير روشهايي همچون هيپنوتيزم درماني و موسيقي درماني با اندازه اثر (30/0) و (30/0) در سطح متوسط مي‌باشند. در پايان پيشنهاد مي‌گردد كه درمانگران بر اساس مدلي روشمند و علمي مبتني بر آموزش، ياگيري، قادرسازي و پيگيري مداخله نمايند تا به بهترين شيوه رويكرد رواني- اجتماعي در درمان اعتياد عملياتي نمايند.
چكيده لاتين :
The present study investigates the effectiveness of interventions in the field of addiction and identifies the most effective interventions with the social worker approach.
This research has been carried out with the meta-analysis method. The statistical population consisted of all researches conducted in the field of drug addiction (printed and valid) over the past decade (1967-2008), which has been used by scientific sources such as the "specialized journals of light", the "Scientific Information Center of Jihad University," "Portal of the Humanities Society". According to the entry criteria, 66 studies were selected and examined, and CMA2 software was used to obtain the effect size.
The results showed that interventions with the cognitive-behavioral method (-0.55) with the most significant effect size had the most effect on addiction treatment. Also, the treatment group with effect size (0.52) is high according to theoretical standards. Metacognitive therapy and other therapy and music therapy with effect size (0.31) and (0.20) are moderate. Finally, the interventions performed with the matrix pattern, reality therapy, and behavioral therapy with the effect sizes (-0.16), (0.24), and (-0.19) were lower than the moderate and low levels. The results also show that cognitive-behavioral intervention has been influential in the areas of reducing psychological disorders (0.41), improving quality of life (0.67), reducing cravings, and preventing recurrence (0.50), promoting mental health and its dimensions (0.51).
Eventually, we suggest that therapists intervene based on a methodological and scientific model based on education, learning, empowerment, and follow-up to provide the best psycho-social approach to addiction treatment.
