تاثير خستگي مبتني بر لرزش بر مشخصات بيومكانيكي عضلات بدن انسان

The effect of vibration-based fatigue on the biomechanical properties of human body muscles

انجام برخي از فعاليت‌هاي ورزشي همچون اسكي باعث مي‌شود تا ورزشكاران همواره در معرض ارتعاشات ناشي از ناهمواري زمين قرار گيرند، كه در تكرارهاي زياد باعث ايجاد خستگي عضلاني و آسيب در فرد مي‌شود. لذا هدف از اين تحقيق بررسي اثرات خستگي بر ضريب انتقال ارتعاشات و فعاليت عضلاني در عضلات افراد در معرض ارتعاشات مي‌باشد. بدين منظور 12 نفر مرد جوان در معرض ارتعاشات كف در حالت اسكات در فركانس 12 هرتز و با شدت 9/0 متر بر مجذور ثانيه تا رسيدن به خستگي كامل قرار گرفتند. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي-دهد كه وجود خستگي در سيستم اسكلتي عضلاني بدن موجب افزايش مقدار هر دو متغير تحقيق به صورت همزمان مي‌شود. به عبارت ديگر تنها افزايش فعاليت عضلاني در عضله نشان دهنده وقوع خستگي در افراد نمي‌باشد. زيرا بر اساس نتايج تحقيق، افزايش ميزان فعاليت عضلاني بدون وقوع خستگي در عضله باعث كاهش ضريب انتقال ارتعاشات مي‌گردد.

Some sport activities such as skiing causes athletes to be constantly exposed to vibrations caused by rough terrain which can lead to muscle fatigue in many repetitions. The purpose of this study is to investigate the effects of musculoskeletal fatigue on vibration transmissibility coefficient and muscle activity in subjects are exposed to floor vibrations. For this purpose, 12 young men were exposed to floor vibrations in the squat mode at frequency of 12 Hz and intensity of 0.9 m/s2 to achieve complete fatigue. The results of this study show that the occurrence of the fatigue in the musculoskeletal system of the body increases the amount of both variables of the study simultaneously. In other words, increasing of the muscle activity alone does not indicate fatigue phenomenon. Because according to the results, increasing the amount of muscle activity without occurrence of the fatigue reduces the vibration transmissibility coefficient in the muscle.