ارزيابي مواجهه با خشونت محل كار و عوامل مرتبط با آن در پرستاران بيمارستان هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي كردستان، 1395

Assessment of exposure to workplace violence and related factors in nurses of teaching hospitals affiliated to Kurdistan University of Medical Sciences, 2016

در ميان كاركنان بيمارستان، پرستاران در معرض خطر مواجهه با خشونت بيشتري نسبت به ساير كاركنان هستند. هدف از اين مطالعه تعيين مواجهه با خشونت محل كار و عوامل مرتبط با آن در پرستاران بود. مواد و روش ها اين پژوهش يك مطالعه توصيفي تحليلي بود كه بر روي 309 نفر از پرستاران بيمارستان هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي كردستان در سال 1395 انجام شد. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه تعديل شده خشونت محل كار در محيط هاي بهداشتي بود. در تجزيه وتحليل اطلاعات از آزمون هاي كاي دو و تست دقيق فيشر استفاده گرديد. P-value كمتر از 5 درصد به عنوان سطح معني داري در نظر گرفته شد. يافته ها نتايج نشان داد بيشترين نوع مواجهه با خشونت، كلامي (79 درصد) بوده است. همچنين نتايج مطالعه نشان داد كه ارتباط آماري معني داري بين سن، جنسيت، وضعيت تاهل، سابقه كاري و بخش كاري و شب كاري با مواجهه با خشونت فيزيكي وجود دارد (0/05>P). همچنين بين سن و بخش كاري با خشونت كلامي و بين سن، جنسيت، سابقه كاري و بخش كاري با زورگويي رابطه آماري معني دار وجود دارد (0/05>P). نتيجه گيري نتايج اين مطالعه نشان داد كه ميزان مواجهه پرستاران با خشونت در محل كارشان بالا است و با افزايش سن و سابقه كاري ميزان مواجهه با خشونت كاهش مي يابد. لذا اقداماتي مانند برگزاري دوره هاي آموزشي در زمينه برقراري ارتباط مناسب با بيماران و همكاران و ارتقاي مهارت هاي برخورد با شرايط تنش زا و خشونت آفرين بخصوص براي پرستاران جوان تر و با سابقه كمتر پيشنهاد مي شود.

Violence in the hospital is a common phenomenon. Among the hospital staff, nurses are at greater risk of exposure to violence. The purpose of this study was to investigate the exposure to workplace violence in nurses and its related factors. Materials and Methods: This descriptive-analytical study included 309 nurses working in the teaching hospitals affiliated with Kurdistan University of Medical Sciences in 2016. We collected data using a modified workplace violence questionnaire. Chi-square and Fisher's exact tests were used for data analysis. A P-value of less than 5% was considered significant. Results: The results showed that the most a frequent type of violence was verbal (79%). Also exposure to physical violence had statistically significant relationships with age, sex, marital status, work experience and working hours (P<0.05). There was also a statistically significant relationship between age and inpatient ward with verbal violence and also between age, sex, work experience, and inpatient ward with bullying (P<0.05). Conclusion: The results showed that nurses' exposure to workplace violence was high and the risk of exposure to violence decreased with age and higher work experience. Therefore, measures such as training courses on proper communication with patients and colleagues and improvement of coping skills for stressful and violent situations are recommended.