عنوان مقاله :
مفهوم شناسي ضَلّ در گفتار موسي)ع( در قرآن كريم با تكيه بر سياق
عنوان به زبان ديگر :
The Concept of "ḍḍall" in the Speech of Moses in the Holy Quran relying on context
پديد آورندگان :
پرچم، اعظم دانشگاه اصفهان - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه علوم قرآن و حديث، اصفهان، ايران , قناعتي، راضيه دانشگاه اصفهان - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه علوم قرآن و حديث، اصفهان، ايران
كليدواژه :
قرآن كريم , بافت زباني , سياق , ضال ين , حارت موسي(ع)
چكيده فارسي :
بافت زباني واژگان همواره نقش مهمي در تحليل آيات دارد. قرآن پژوهان و مفسران در تفسير، ابتددا
به معناي واژگان توجه مي كنند؛ ولي گاهي غفلت از رابطۀ لفظ با معنا و بي تدوجه ي بده مقتاداي حدا
متكلم و مخاطب، موجب عدم تبيين دقيق معناي آيه يا واژگان شده يا بر ابهام آن افزوده اسدت. بياندات
شدعرا: 20 ( متفداوت و داراي ابهدام اسدت. ( » وَ أَنَا مِدنَ الاادالنين « مفسران ذيل گفتار موسي)ع( در آيه
برخي از معاني منقو عبارت اند از سرگشتگي و گمراهي، جهل به معناي ناداني و سفاهت، فراموشد ي.
در اين معاني، رابطۀ لفظ و معنا و نوع دلالت معنايي آن ازقبيل دلالت مطابقي، تامني و التزامي روشدن
و رابطد ۀ لفدظ و » ضَدل « نيست. اين پژوهش درصدد است به بافت زباني نظير هستۀ اصلي معنداي واژه
معناي آن در آيۀ يادشده بپردازد و از قراين ديگر، نظيدر مقتاداي حدا و مقتاداي مدتكلم و مخاطدب
استمداد بجويد تا مفهوم آيه، روشن و تحليلي گويا از آن ارائه شود.
چكيده لاتين :
The linguistic context of words has always played an important role in the
analysis of verses. Qur'anic scholars and commentators first consider the
meaning of words in interpretation but in some cases, neglecting the
relationship between the word and the meaning and not paying attention to
the conditions of the speaker and the audience, fails to accurately explain
the meaning of a verse or vocabulary or adds to the ambiguity. The
commentators say different and ambiguous following the Moses' speech in
the verse "wa ana minaḍḍāllīn" (suruh shuera': 20). Some meanings said are:
Bewilderment and misunderstanding, ignorance means foolishness,
forgetfulness. In these meanings, the relation between word and meaning
and the kind of semantic implication is not clear.
The present study seeks to explore the linguistic context such as the core of
the meaning of the word "ḍḍall" and the relation between word and its
meaning in the above verse. We use other signs, such as the condition of the
speaker and the audience to clarify the meaning of the verse and provide an
analytical explanation of it.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي زبانشناختي قرآن
