مقايسۀ اثرات بازي هدايت‌شده، بازي آزاد و آموزش مستقيم بر يادگيري كودكان در درس علوم تجربي پايۀ اول ابتدايي

هدف پژوهش، بررسي مقايسۀ اثرات بازي هدايت‌شده، بازي آزاد و آموزش مستقيم بر يادگيري كودكان در درس علوم تجربي پايۀ اول ابتدايي بود. روش پژوهش حاضر، كمي و از نوع مطالعات آزمايشي با طرح بين گروهي با اندازه‌گيري مكرر بود. جامعۀ پژوهش، همۀ دانش‌آموزان پسر پايۀ اول مدارس ابتدايي منطقه يازده شهر تهران در سال 1398 بود. از جامعۀ آماري، يك مدرسه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شد و از ميان دانش‌آموزان كلاس اول آن مدرسه 24 آزمودني به‌صورت تصادفي انتخاب و در سه گروه به‌صورت (هر گروه 8 آزمودني) قرار گرفتند. ابزار پژوهش، آزمون محقق ساخته مبحث آهن‌ربا كتاب علوم تجربي پايۀ اول ابتدايي بود. پايايي ابزار با روش كودر ريچاردسون بررسي شد و مقدار آن برابر با 0.86، روايي ابزار به‌وسيلۀ روايي محتوا توسط معلمان بررسي و روايي آن تائيد شد. به‌منظور تحليل داده‌ها از تحليل واريانس تركيبي (يك بين و يك درون) با نرم‌افزار Spss20 استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين سه روش آموزشي در باب يادگيري در سطح 0.05 تفاوت معناداري وجود دارد. همچنين مقايسۀ گروه‌ها در يادگيري با توجه به اثر تعاملي زمان، حاكي از آن بود كه روش بازي هدايت‌شده در افزايش يادگيري مبحث آهن‌ربا نسبت به سه روش ديگر مؤثرتر بوده است (0.05 P) و ميزان كاهش يادگيري در گروه بازي هدايت‌شده نسبت به دو روش ديگر داراي وضعيت بهتري بود. بر اساس نتايج به‌دست‌آمده روش بازي هدايت‌شده مي‌تواند باعث افزايش يادگيري مبحث آهن‌ربا در دانش‌آموزان شود.