پيشگيري از جرم جاسوسي سايبري نيروهاي مسلح و نقش آن در تامين حقوق بشر

The role of armed forces cyber espionage prevention on the right to security

خصوصيت هر جرمي اين است كه امنيت را به مخاطره مي اندازد. در اين صورت نظام كيفري براي بيان واكنش عليه جرم مداخله مي كند تا امنيت از دست رفته را باز گرداند . با توجه به اينكه در جرم جاسوسي ، امنيت نسبت به ساير جرايم بيشتر به مخاطره مي افتد و با توجه به اينكه امروزه بيشتر جرايم به صورت سايبري محقق مي شود و از طرفي چون نيروهاي مسلح در تامين امنيت نقش مهمي دارند و ارتكاب جرم جاسوسي سايبري توسط آن ها تهديد جدي تري عليه امنيت محسوب مي شود ، در پژوهش حاضر با روش توصيفي – تحليلي راه هاي پيشگيري از جرم جاسوسي سايبري نيروهاي مسلح به منظور جلوگيري از به مخاطره افتادن امنيت مورد بررسي قرار گرفت . نتايج تحقيق حاضر حاكي از آن است كه استفاده از هر دو روش پيشگيري كيفري و غيركيفري مي تواند در پيشگيري از جاسوسي سايبري مؤثر باشد . به عنوان مثال تشديد مجازات نظامي كه درجه ي بالاتري دارد به عنوان يكي از راهكارهاي پيشگيري كيفري مي تواند مطرح باشد. در خصوص پيشگيري غيركيفري نيز مي توان از تكنيك هاي پيشگيري وضعي و اجتماعي كه به عنوان روش هاي قابل اجرا در همه ي جرايم مطرح هست ، استفاده كرد و هم مي توان با توسل به يك سري از روش هاي خاص پيشگيري ، ويژه ي جرايم رايانه اي نيروهاي مسلح همچون دقت در انتخاب فرمانده ، رفع فقر و تبعيض ناروا از ارتكاب جرايم توسط آن ها به منظور تامين امنيت ، پيشگيري كرد.

The characteristic of any crime is that it endangers security. In this case, the penal system intervenes to express a reaction against the crime to restore the lost security. Considering that in espionage crime, security is more endangered than other crimes and considering that today most crimes are committed in cyber form and on the other hand because the armed forces have an important role in providing security and committing cyber espionage crime by They are considered as a more serious threat to security. In the present study, descriptive-analytical methods were examined to prevent cyber espionage of the armed forces in order to prevent security from being compromised. The results of the present study indicate that the use of both criminal and non-criminal prevention methods can be effective in preventing cyber espionage. For example, intensifying military punishment, which has a higher degree, can be considered as one of the criminal prevention strategies. Regarding non-criminal prevention, situational and social prevention techniques can be used, which are considered as applicable methods in all crimes, and it is also possible to resort to a series of special prevention methods, especially for computer crimes. The armed forces, such as careful selection of commanders, poverty alleviation, and undue discrimination, prevented them from committing crimes in order to ensure security.