بررسي مباني فضايل فكري با تاكيد بر آراء ليندا زگزبسكي

An analytical investigation of the concept and nature of the intellectual virtues with focus on Zagzebskys views

«فضايل فكري» ويژگي‌هاي پايدار نفس هستند كه در دستيابي به معرفت به كار مي‌آيند در رويكرد نوينِ معرفت‌شناسي فضيلت‌محور، بر ارزش معرفتي فضايل فكري بسيار تأكيد شده است. معرفت‌شناسان فضيلت‌محور معتقدند كه جايگاه شناختي يك باور ويژگي‌هاي معيني (فضايل فكري) از عامل است و در فرآيند معرفت تنها با كاربرد آن‌ها مي‌توان به حقيقت دست يافت. با وجود اين در بينِ نظريه‌پردازان آن در خصوص ماهيت عمومي فضايل فكري اختلاف‌نظر وجود دارد، به‌گونه‌اي كه برخي، همچون سوسا آن را قواي معرفتي مي‌دانندكه افراد در اثر كاربردِشان به نحو قابل‌اعتمادي مي‌توانند باورهاي صادق به دست آورند و برخي ديگر چون زگزبسكي آن‌ها را خصوصيات شخصيتي فكري دانسته كه زير مجموعه‌اي از فضايل اخلاقي‌اند. اين مقاله درصدد است با رويكرد تحليلي از منظر هر دو نگرش به ماهيت فضايل فكري بنگرد. در حالي كه وثوق‌گرايان شناختي، فضايل فكري را نوعي توانايي‌هاي شناختي طبيعي تلقي مي‌كنند؛ تحليل‌ها نشان مي‌دهند كه تا جايي كه مفهوم تحسين در تحليل شناختي عامل‌ها ضروري است، و برخورداري از فضيلت و توسعۀ آن عمدتاً خارج از كنترل عامل شناختي است، نظريۀ فضيلت به عنوان مهارت، و فهم فضيلت‌ها به عنوان توانايي‌هاي شناختي طبيعي را بهتر كه رد كنيم و بپذيريم رويكرد شخصيت‌محور با قائل شدن دو مؤلفۀ انگيزش و قابليت اعتماد براي فضايل فكري و وجود فضيلت به‌عنوان يك ويژگي شخصيتي قابل تحسين كه به ميزان كافي تحت‌كنترل عامل شناختي است، تبيين مناسب‌تري از ماهيت فضايل فكري باشد.

controlled Intellectual virtues are stable traits of human ego, achievement of the knowledge of world, intellectual habits and attitudes., Virtue epistemologists believe that the epistemic status of a belief is dependent upon certain characteristics of the agent (intellectual virtues), and it is only through the application of intellectual virtues that truth is achieved in the epistemic process. However there is no consensus among virtue epistemologists regarding the general nature of the intellectual virtues. While some scholars such as Sosa consider these Virtues to be a kind of innater competence and cognitive talents, , other scholars such as Zagzebsky view intellectual virtues as intellectual character traits and a subset of moral virtues. Using an analytical approach this study set out to investigate the nature of intellectual virtues from both perspectives. While epistemic reliablism consider intellectual virtues as a kind of innate skill or cognitive faculty enabling individual to be epistemologically efficient, analyses suggest that so far as the concept of praise is deemed necessary in the epistemic analysis of the agents, and so far as the achievement and expansion of avirtue is considered out of control of the epistemic agent, it would be a better option to reject the understanding of intellectual virtues as skilles and innate cognitive faculties, and accept that the character- based approach provide a batter account of the nature of intellectual virtues by considering motive and reliability as two essential criteria for the presence of these virtues, that are admirable charater traits sufficiently by the agent.