شماره ركورد :
1201580
عنوان مقاله :
مسئلة چگونگي تخلق به صفات الاهي در اخلاق عرفاني
عنوان به زبان ديگر :
The problem of assuminf divine traits in Mystical Ethics
پديد آورندگان :
وكيلي، هادي پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي - گروه مطالعات تطبيقي عرفان، تهران، ايران , براتي فر، مهدي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - دانشكده حقوق، الهيات و علوم سياسي - گروه عرفان اسلامي، تهران، ايران , منصوري لاريجاني، اسماعيل دانشگاه امام حسين - گروه حقوق، تهران، ايران
تعداد صفحه :
17
از صفحه :
43
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
59
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
تخلّق , اخلاق عرفاني , اسماء و صفات الاهي , تخلق به اخلاق الاهي , صفات تشبيهي و تنزيهي
چكيده فارسي :
«اخلاق عرفاني» عبارت از نوعي اخلاق خواهد بود كه بر مبناي ارتباط بي‌واسطه با حقيقتي غايي/ غيبي، آراستگي به صفاتي خاص مشابه با صفات آن حقيقت را اقتضا مي‌كند. مؤلفه‌هاي اخلاق عرفاني عبارتند از ابتناي بر وحي، توجه به مبدأ‌ و معاد، جامعيت، شريعت محوري، تغيير ظاهري ناشي از تحول باطني و بهره‌گيري از تربيت تدريجي. هدف از اخلاق عرفاني، تخلّق به اخلاق الاهي يعني تسمّي به اسماء الاهي و اتصاف به صفات الاهي است. تخلق به صفات الاهي به جهت تقسيم آنها به جمالي و جلالي، از دو حيث تشبيهي و تنزيهي امكان پذير مي‌گردد. از اين رو وقتي خدا را در نسبت با ديگر مخلوقات، قياس ناپذير بدانيم، مي‌توانيم او را در رابطه با صفاتي درك كنيم كه بر تمايز، تعالي و تفاوت دلالت مي‌كنند.در اين راستا، انسان‌ها خدا را به مثابة وجودي عظيم، عزيز، كبير، قهار، سلطان، غيور و محيط درمي‌يابند. حال اگر بر شباهت بين خدا و مخلوقاتش تاكيد شود، خدا همچون موجودي مشبَّه و قريب تلقي مي‌شود و در لباس صفاتي همچون مهرباني، رحمت، زيبايي، عشق، بخشش، گذشت، غفران و نفع ظهور مي‌يابد.
چكيده لاتين :
The "mystical morality" is a kind of morality that requires the truth based on direct communication with the ultimate/ unseen reality, the adornment to the specific traits that are similar to those of the trait. The components of mystical morality are the basis of revelation, attention to the source and resurrection, comprehensiveness, the shari'ah, the apparent change caused by esoteric transformation and the use of gradual education. The purpose of the mystical morality is to adhere to the divine ethos, ie, to give the names of Allah and to reconcile the divine attributes. Divine admiration for divine attributes, due to their division into Beauty (Jamal) and Majesty (Jalal), is possible due to the likeness and likeness of God. Therefore, when we consider God as incommensurable with other creatures, we can understand him in relation to the attributes that signify differentiation, transcendence, and difference. In this regard, human beings find God as a great existence, dear, great, supreme, sultan, zealous, and environment. Now, if the similarity between God and His creatures is emphasized, God is considered as a creature and is considered to be in the form of attributes such as kindness, mercy, beauty, love, forgiveness, forgiveness, grace and favor.
سال انتشار :
1399
عنوان نشريه :
حكمت معاصر
فايل PDF :
8302436
لينک به اين مدرک :
بازگشت