اثربخشي بسته مداخله اي مرگ محور بر اساس ديدگاه مولوي و درمان ACT بر اضطراب مرگ سالمندان شهر اصفهان

Effectiveness of the death-oriented intervention package based on Molavi's view & ACT treatment on death anxiety in the elderly in Isfahan

اهداف: سالمندي علاوه بر ناتواني هاي فيزيكي و بيماري هاي مزمن بر مشكلات رفتاري و روان شناختي نيز اثرگذار است. اين پژوهش با هدف بررسي مقايسه اثربخشي بسته مداخله اي مرگ محور بر اساس ديدگاه مولوي با درمان ACT بر ميزان اضطراب مرگ در سالمندان شهر اصفهان انجام شد. مواد و روش ها: طرح اين پژوهش به صورت نيمه تجربي با دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل و ارزيابي به صورت پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري يك ماهه است. نمونه گيري به صورت چند مرحله اي صورت گرفت. در مرحله اول، از ميان مناطق شهر اصفهان، منطقۀ 8 و 2 به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. در مرحله دوم، از ميان سالمندان اين مناطق كه مقيم آسايشگاه نبودند، 36 نفر به صورت هدفمند و بر اساس ملاك هاي ورودي پژوهش انتخاب شدند. سپس اين مراجعان به روش گمارش تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل قرار گرفتند(هر گروه،12 نفر). ابزار به كار رفته در اين پژوهش مقياس اضطراب مرگ(DAS) بوده كه از روايي و پايايي خوبي برخوردار بوده است. بعد از اجراي پرسشنامه ها، فرضيه هاي پژوهش با روش تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر مورد آزمون قرار گرفت. يافته ها: مقايسه ميانگين نمرات اضطراب مرگ در گروه هاي مورد مطالعه نشان داد، تفاوت معناداري بين نمرات متغير اضطراب مرگ آزمودني ها در گروه ها وجود دارد(01/0p <). لذا نتيجه گرفته مي شود كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و بسته مداخله اي مرگ محور بر اساس ديدگاه مولوي در كاهش اضطراب مرگ آزمودني ها موثر بوده است. همچنين بين دو گروه مداخله اي در تاثير گذاري بر اضطراب مرگ تفاوت معناداري وجود نداشت. نتيجه گيري: در مجموع اين پژوهش مي تواند حمايت هاي تجربي براي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و بسته مداخله اي مرگ محور بر كاهش اضطراب مرگ فراهم كند.

Aims: In addition to physical disabilities and chronic diseases, aging also affects behavioral and psychological problems. This study aimed to compare the effectiveness of a death-oriented intervention package based on Molavi's view with ACT treatment on the rate of death anxiety in the elderly in Isfahan. Materials and methods: The design of this study was a quasi-experimental with two experimental groups and one control group and evaluation was done at the pre-test, post-test, and one-month follow-up. Sampling was done in several steps. In the first stage, among the areas of Isfahan, districts 8 and 2 were selected by the available sampling method. In the second stage, among the elderly in these areas who were not residents of the sanatorium, 36 people were purposefully selected based on the inclusion criteria. Then, these clients were randomly assigned to two experimental groups (12 people in each group) and a control group (12 people). The instrument used in this study was the Death Anxiety Scale (DAS), which has good validity and reliability. After administering the questionnaires, the research hypotheses were evaluated by repeated-measures analysis of variance. The Results: Comparing the mean scores of death anxiety in the study groups showed that there was a significant difference between the variable scores of death anxiety in the groups(p < 0.01). Therefore, it is concluded that the treatment based on acceptance and commitment and death-oriented intervention package based on Molavi's view has been effective in reducing the death anxiety of subjects. Also, there is no significant difference between the two intervention groups in influencing death anxiety. Conclusion: In general, the results of this study can provide empirical support for acceptance and commitment-based therapy and the death-oriented intervention package based on Molavi's view on reducing death anxiety.