عنوان مقاله :
تأثير آموزش هوش هيجاني و هوش معنوي بر بهبود عملكرد زبانآموزان انگليسي در مهارتهاي چهارگانه
عنوان به زبان ديگر :
The effect of teaching emotional intelligence and spiritual intelligence on EFL learners’ performance in four language skills
پديد آورندگان :
عبدالرضاپور، پريسا دانشگاه سلمان فارسي كازرون , قنبري، نسيم دانشگاه خليج فارس بوشهر
كليدواژه :
هوش هيجاني , هوش معنوي , عملكرد , مهارتهاي چهارگانه
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بهرهگيري از هوش هيجاني و هوش معنوي جهت بهبود عملكرد زبانآموزان انگليسي يك مؤسسه با استفاده از روش نيمه آزمايشي در قالب طرح پيشآزمون- پسآزمون با گروه كنترل صورت گرفت. علاوه بر اين، اثر اين مداخله بر روي سطح هوش هيجاني و هوش معنوي زبانآموزان مورد بررسي قرار گرفت. جامعه آماري پژوهش تمامي زبانآموزان در سطح متوسط بسندگي در سال 1396 را در بر ميگرفت و حجم نمونه برآورد شده 120 نفر بود كه در 5 كلاس آموزشي در سطح متوسط زبان مشغول به تحصيل بودند. شركت كنندگان در دو گروه آزمايشي (65 نفر) و گواه (55 نفر) قرار گرفتند. زبانآموزان گروه آزمايشي در شش جلسهي هفتگي مورد مداخلهي هوش هيجاني و هوش معنوي، كه برنامه آن توسط پژوهشگران بر پايه پيشينه نظري پژوهش تدوين شده بود، قرار گرفتند. اما گروه كنترل، تحت آموزشهاي رايج مؤسسه قرار گرفتند و مداخلهاي در زمينه متغيرهاي مستقل پژوهش دريافت نكردند. جهت سنجش هوش هيجاني زبانآموزان از پرسشنامه هوش هيجاني پتريدز و همكاران (2006) و جهت سنجش هوش معنوي آنها از پرسشنامه هوش معنوي كينگ (2008) استفاده شد. تحليل آماري دادهها نشان داد كه در مقايسه با گروه كنترل، گروه آزمايش داراي نمرات بالاتري در مهارتهاي مكالمه، شنيدن، نگارش و خواندن زبان انگليسي بودند و شش جلسهي مداخلهي هوش هيجاني و هوش معنوي موجب افزايش معنيدار اين دو متغير در پسآزمون نسبت به پيشآزمون گرديد. با توجه به نتايج اين پژوهش، ميتوان مداخلهي هوش هيجاني و هوش معنوي را براي رشد مؤلفههاي اين دو متغير و ارتقاي عملكرد زبانآموزان انگليسي در مهارتهاي چهارگانه به كار برد.
چكيده لاتين :
This study aimed to apply emotional intelligence and spiritual intelligence to improve EFL learners’ performance through a quasi-experimental pre-test posttest design. In addition, the effect of the intervention on learners’ emotional intelligence and spiritual intelligence was investigated. The population included all intermediate EFL learners and the sample included 120 intermediate EFL learners who were studying in 5 different classes. They were divided into experimental (65) and control (55) groups. Subjects of the experimental group underwent mediation sessions in six weekly sessions which was designed by the researchers, while the control group received the typical instruction of the institute. Petrides et al.’s (2006) Trait Emotional Intelligence Questionnaire was used to assess learners’ emotional intelligence and King’s (2008) Spiritual Intelligence Inventory was applied to assess their spiritual intelligence. Findings showed that compared to the control group, the experimental group had higher grades in speaking, writing, reading and listening skills and the mediation led to a significant increase in EFL learners’ emotional intelligence and spiritual intelligence. Considering the results of this study, we can apply emotional intelligence and spiritual intelligence to enhance these variables and improve learners’ performance and achievement in the foreign language setting.
عنوان نشريه :
مطالعات روانشناسي تربيتي - دانشگاه سيستان و بلوچستان