واكاوي روش‌هاي آموزش ديني مبتني بر تجربه زيسته آموزگاران و متخصصان علوم ديني و تربيتي

Exploring the Methods of Religious teaching Based on of the School Teachers’ and Religious and Teaching Experts’ the Lived Experiences

هدف اصلي اين پژوهش، واكاوي تجربه‌هاي زيسته آموزگاران و متخصصان علوم ديني و تربيتي، دربارۀ روش‌هاي تدريس ديني در دوره دوم دبستان است. براي دستيابي به اين هدف، از مصاحبه نيمه ساختاريافته با آموزگاران و متخصصان، استفاده شد و به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات، از روش كدگذاري و مقوله‌بندي بهره گرفتيم. آموزگاران و متخصصان بر استفاده از روش‌هايي در آموزش ديني تأكيد داشتند كه بستر لازم براي تفكر و استدلال و قضاوت در دانش‌آموزان را ايجاد كند. روش‌هاي آموزش ديني، بايد افزون‌بر بهره برداري از مفاهيم دين در تلفيق با علوم ديگر، فرصت بحث، مناظره، تجربه ديني و عملياتي كردن مفاهيم ديني را در اختيار دانش‌آموزان قرار دهد. همچنين پركاربردترين روش‌هايي كه آموزگاران در آموزش ديني استفاده مي‌كردند، شامل داستان‌گويي، تلفيق با دروس مختلف، پروژه يا واحدكار، ايفاي نقش و نمايشي، مباحثه و پرسش و پاسخ، فرصت تجربه، قضاوت عملكرد و تمثيل و تشبيه مي‌باشد.

This study seeks to explore the methods of the religious teaching based on school teachers’ and religious and teaching experts’ the lived experiences on the religious teaching methods at senior elementary schools. For this purpose, a semi-structured interview with the teachers and experts was used and data coding and categorization were used to analyze the data. The Teachers and experts emphasized the use of methods in religious teaching to create students the necessary grounds for thinking, arguing and judging. The methods of religious teaching not only should take advantage of the concepts of religion in combination with other sciences, but also should provide students with the opportunity to discuss, debate, experience religion, and practice religious concepts. Furthermore, the most widely used methods used by teachers in religious teaching include storytelling, integration with different courses, project or unit of work, role-playing, discussion, and question and answer, opportunity for experience, performance judgment, and allegory and simile.