بررسي رابطۀ هوش معنوي با مسئوليت پذيري و شادكامي دانش آموزان دختر مقطع متوسطه مهناز فاطمي عقدا

The Relation between Spiritual Intelligence, Accountability, and Happiness among Female High School Students

پژوهش حاضر با هدف مطالعه رابطۀ هوش معنوي، مسئوليت­‌پذيري و شادكامي دانش‌­آموزان دختر مقطع متوسطه شهر قزوين در سال تحصيلي96-1395 انجام شده است. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش كليه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر قزوين بودند كه از ميان آنان 150 نفر با روش نمونه­‌گيري دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شده اند. به منظور گردآوري داده‌­هاي پژوهش، از پرسشنامه اندازه­‌گيري هوش معنوي ناصري(1387)، پرسشنامه شادكامي آكسفورد (1989) و پرسشنامه تفسيرهاي مسئوليت سالكوسكيس(2000) استفاده شده است. داده‌­هاي پژوهش با روشهاي آمار توصيفي و استنباطي (همبستگي پيرسون، رگرسيون و آزمون t) با بهره‌­گيري از نرم افزار SPSSتجزيه و تحليل شده اند. نتايج پژوهش بيانگر اين بود كه هوش معنوي مي­‌تواند پيش‌­بيني كننده مثبت و معنادار شادكامي دانش آموزان دختر مقطع متوسطه (0/001 ¢P) باشد و 8 درصد از واريانس آن را پيش بيني كند. همچنين نتايج نشان داد كه مسئوليت‌­پذيري مي‌­تواند پيش­‌بيني كننده مثبت و معنادار شادكامي دانش‌­آموزان (0/001 ¢P) باشد و 18 درصد از واريانس آن را پيش بيني كند. بر اساس نتايج به­‌دست آمده مسئوليت‌­پذيري در مقايسه با هوش معنوي پيش‌­بيني كننده قوي‌­تر شادكامي دانش آموزان است.

With the aim of helping female high school students in Qazvin lead a happier life, the hypothesized relationship between happiness, spiritual intelligence, and accountability was explored with the help of an accessible sample of 150 such students. Three instruments of adequate validity and reliability were utilized in order to collect the needed data. Analyses of the collected data revealed that accountability is a better predictor of happiness as it explains 18% of its variance while only 8% of the variance in happiness among respondents is explained by spiritual intelligence.