مقايسه اثربخشي زوج درماني مبتني بر روابط ابژه و زوج درماني راه حل محور بر ابرازگري هيجاني همسران داراي تعارض زناشويي

Comparison of the effectiveness of couple therapy based on object relationships and solution-oriented couple therapy on the emotional expression of spouses with marital conflict

هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي زوج درماني مبتني بر روابط ابژه و مقايسه آن با زوج درماني راه‌حل محور بر ابرازگري هيجاني همسران داراي تعارض زناشويي بود. روش: پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل و پيگيري دو ماهه بود؛ و جامعه آماري پژوهش حاضر 192 زوج مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره حكمت و سعادت در شش ماهه اول سال 1398 بود كه پس از غربالگري با پرسشنامه ابرازگري هيجاني كينگ و آمونز (1990)، 60 زوجي كه از نقطه برش 40 نمره كمتري گرفته بودند به شيوه در دسترس انتخاب و در گروه‌هاي آزمايشي زوج درماني روابط ابژه (10 زوج)، گروه آزمايشي زوج درماني راه‌حل محور (10 زوج) و گروه گواه (10 زوج) به صورت تصادفي جايگزين شدند. هر دو گروه آزمايش به مدت هشت جلسه 90 دقيقه‌اي تحت مداخله زوج درماني روابط ابژه دونوان (2013) و زوج درماني راه‌حل محور مك‌دونالد (2007) قرار گرفتند و گروه گواه هيچ مداخله‌اي را دريافت نكردند. داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس مختلط اندازه‌هاي مكرر تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: نتايج حاكي از تأثير مداخله زوج درماني روابط ابژه بر ابرازگري هيجاني مثبت (114/76 =F، 0/001 =P)، ابرازگري هيجاني صميميت (228/85 =F، 0/001 =P) و ابرازگري هيجاني منفي (34/88 =F، 0/001 =P) و مداخله زوج درماني راه‌حل محور بر ابرازگري هيجاني مثبت (49/64 =F، 0/001 =P)، ابرازگري هيجاني صميميت (116/30 =F، 0/001 =P) و ابرازگري هيجاني منفي (16/46 =F، 0/004 =P) و پايداري اين تأثير در مرحله پيگيري بود. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش شواهدي را پيشنهاد مي‌كند كه مداخله زوج درماني روابط ابژه و زوج درماني راه‌حل محور براي افزايش ابرازگري هيجاني مثبت و ابرازگري هيجاني صميميت و همچنين كاهش ابرازگري هيجاني منفي در همسران دچار تعارض زناشويي روش مناسبي است.

Aim: This study was aimed to determine the effectiveness of couple therapy based on object relationships and compare it with solution-oriented couple therapy on the emotional expression of spouses with marital conflict. Method: The present study was quasi-experimental with pre-test and post-test with a two-month control and study groups and a statistical population of 192 couples referring to Hekmat and Saadat Counseling Centers in the first six months of 2019. After screening the subjects with King and Ammons (1990) Emotional Expression Questionnaire, 60 couples who got less than 40 scores from the cut-off point were selected by convenience sampling method and were randomly placed in the Object Relationship Couple Therapy study groups (10 couples), the solution-oriented couple therapy study group (10 couples) and control group (10 couples) . The first study group received eight 90-minute sessions of Donovan Object Relationship Couple Therapy Intervention (2013), and the second study group received the MacDonald Solution Axis Couple Therapy intervention for eight 90-minute sessions (2007), and the control group did not receive any intervention. The data were analyzed using repeated measures mixed variance analysis. Results: The findings showed the effect of object relationship couple therapy intervention on positive emotional expression (F = 114.76, P = 0.001), emotional intimacy expression (F = 228.85, P = 0.001) and negative emotional expression (F = 34.88, P = 0.001). and it showed the effect of solution-oriented couple therapy intervention on positive emotional expression (F = 49.96, P = 0.001), emotional intimacy expression (F = 116.30, P = 0.001), negative emotional expression (F = 16.46, P = 0.004) and the stability of this effect in the follow-up stage. Conclusion: The results of this study indicate that object relations couple therapy intervention and solution-oriented couple therapy are appropriate methods to increase positive emotional expression and emotional intimacy expression and reduce negative emotional expression in spouses with marital conflict.