اثربخشي درمان مبتني بر شفقت بر حرمت خود و انعطاف پذيري كنشي نوجوانان طلاق

Effectiveness of compassion-focused therapy in enhancing self-esteem and functional flexibility of children of divorce

هدف: هدف پژوهش تعيين اثربخشي درمان مبتني بر شفقت حرمت خود و انعطاف پذيري كنشي نوجوانان پسران طلاق بود. روش: پژوهش حاضر نيمه تجربي با طرح پيش آزمون، پس آزمون با گروه گواه و پيگيري دو ماهه بود. جامعه آماري اين پژوهش 87 نوجوان پسر طلاق بود كه به دليل مشكلات رفتاري، عاطفي و تحصيلي به مركز مشاوره آموزش و پرورش شهريار تهران ارجاع داده شده بودند. از بين 87دانش آموزي كه كمترين ميانگين در نمره‌ حرمت خود كوپر اسميت (1967) و انعطاف پذيري كنشي كانر و ديويدسون (2003) برخوردار بودند 30نفر انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه كاربندي شدند. گروه آزمايش مداخله هفتگي درمان مبتني بر شفقت گيلبرت (2009) را به شكل گروهي در 8 جلسه 90 دقيقه‌اي دريافت كردند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس اندازه‌گيري مكرر تحليل شد. يافته‌ها: نتايج تفاوت معناداري را بين عملكرد دو گروه آزمايش و گواه در حرمت خود (5/82=P=0/03,F) و انعطاف پذيري كنشي (11/40=P=0/002,F) در مرحله پس‌آزمون و پس از دو ماه پيگيري نشان داد. نتيجه گيري: با توجه به اين‌كه ميزان حرمت خود و انعطاف پذيري كنشي به‌شكل گسترده‌اي بر كيفيت روابط ميان فردي، تحصيلات و سازگاري نوجوانان طلاق اثرگذار است، مداخله درمان مبتني بر شفقت با اصلاح و افزايش تعامل‌ها بين فردي باعث افزايش حرمت خود و انعطاف پذيري كنشي نوجوانان مي‌شود. ازاين‌رو توصيه مي‌شود درمانگران از اين روش درماني در جهت بهبود سازگاري، روابط بين فردي و ارتقاء سطح كيفي تحصيلي نوجوانان طلاق استفاده كنند.

Aim: The present study aimed to determine the effect of compassion-focused therapy on self-esteem and functional flexibility of children of divorce. Method: This quasi-experimental study was conducted with a pretest-posttest design with a two-month follow-up. This study's statistical population was 87 adolescent children of divorce from Shariyar Province who were referred to the educational counseling center of Karaj due to behavioral, emotional, and educational problems. Thirty students were selected based on their low scores in Cooper Smith's self-esteem (1967), the functional flexibility of Connor and Davidson (2003), Walker, and Thompson's intimacy scale (1983). Then, 30 people were randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group received weekly treatment of Gilbert's compassion-focused group therapy (2009) in eight 90 minutes’ sessions. Data were analyzed using variance repeated measures. Results: Findings indicated a significant difference between the two groups' performance in self-esteem (F=5.82, P=.03) and functional flexibility (F=11.40, P=.002) in the post-test and one month follow up. Conclusion: Since self-esteem and functional flexibility level has a high effect on interpersonal relationships, education, and adjustment of children of divorce, compassion-focused therapy, which can improve and increase interactions interpersonal, can increase self-esteem and functional flexibility of adolescents. Therefore, we suggest therapists use this approach to improve adjustment, interpersonal relationships, and adolescent educational quality.