رابطه اخلاق و سازه هاي جامعه شناختي با سرمايه فكري

زمينه: اخلاق موضوع مورد نياز تمام حرفه ها و شركت ها است كه وجود آن نقش موثري در تعالي هر حرفه و ارتقا ساختار شركت ها دارد. سرمايه فكري نيز عامل اصلي ايجاد ارزش در شركت ها است. بنابراين، بررسي رابطه بين اين دو متغير از اهميت به سزايي برخوردار است. روش: اين پژوهش كاربردي و از نوع توصيفي همبستگي است. جامعه آن را كل كاركنان شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تشكيل مي دهد. نمونه برگزيده شامل 94 نفر است كه با استفاده از نمونه گيري در دسترس انتخاب شده اند. براي بررسي متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه استاندارد استفاده شد. همچنين، زمان مطالعه سال 1395 است. براي تحليل يافته ها در قالب 2 فرضيه اصلي و 7 فرضيه فرعي، از روش معادلات ساختاري توسط نرم افزار Smart PLS، استفاده شد. يافته ها: يافته ها نشان مي دهد در بورس اوراق بهادار تهران، بين اخلاق حرفه اي و سرمايه فكري رابطه مثبت و معناداري وجود دارد كه به ترتيب شامل سرمايه انساني، سرمايه اجتماعي و سرمايه ساختاري است. بررسي نتايج مرتبط با اثر تعاملي سابقه كار، مدرك تحصيلي، جنسيت و سن نيز حاكي از آن است كه اين متغيرها رابطه بين اخلاق حرفه اي و سرمايه فكري را به صورت مثبت تعديل مي كنند. همچنين، يافته ها نشان مي دهند كه بيشترين ميزان اثر بر رابطه بين اخلاق حرفه اي و سرمايه فكري به ترتيب مربوط به متغيرهاي سن، سابقه، تحصيلات و جنسيت است. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش، مي‌توان نتيجه گرفت كه شركت ها بايد نسبت به تقويت سرمايه فكري در هر سه زمينه سرمايه انساني، سرمايه اجتماعي و سرمايه ساختاري اقدام كنند تا افزون بر ارتقاي اخلاق و جلب اعتماد عمومي، به افزايش ارزش شركت نيز دسترسي يابند.