درد بر گرفتن؛ بازتاب آييني اسطوره اي در متون عرفاني نقشبنديه

يكي از خوارق عاداتي كه در متون متصوفه به چشم مي‌خورد شفابخشي است كه به گونه‌هاي متفاوتي بروز و ظهور يافته است. در اين ميان به نظر مي‌رسد مقوله درد برگرفتن يا به تعبير شاعرانه آن درد برچيدن، بازمانده آيين و رسمي اسطوره‌اي است كه اسطوره‌شناسان، از آن با عنوان بلاگرداني ياد كرده‌اند. بلاگردان‌هاي اسطوره‌اي عمدتاً با هدف راندن بيماري، عوارض و آثار گناه، مصيبت، قحطي و خشكسالي و به طور كلي هر نوع شرّ از شخص يا مردم، عمل مي‌كردند. يكي از اين بلاگردان‌ها وقتي به كار مي‌آمده كه مي‌خواستند بيماري يا مرضي را از وجود بيمار بيرون برانند. بر اين اساس، بلاگردان با پذيرش بيماري فرد مذكور به خود، موجب شفا يا بهبود آن شخص مي‌شده است. اين شيوه از شفابخشي در قالب نوعي كرامت عرفاني در برخي از متون متصوفه نيز ديده شده است. هدف از اين پژوهش با شيوه تحليلي ـ توصيفي، بررسي كرامتِ درد برچيدن در متون عرفاني نقشبنديه و مقايسه آن با آيين‌هاي اسطوره‌اي است. در اين پژوهش برخي نمونه‌ها از اين رسم و آيين بررسي شده است. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه متون طريقت نقشبنديه بيشتر از ساير متون صوفيانه، از اين باور اسطوره‌اي تأثير پذيرفته است.