ارزيابي و سنجش ميزان اثرگذاري استفاده از فضاي مجازي بر شاخص هاي معناي مكان در فضاهاي شهري

مفهوم مكان همواره در حوزه‌هاي روانشناسي، جامعه‌شناسي، شهرسازي و جغرافياي انساني مورد توجه قرارگرفته است.در واقع مكان بعنوان بخشي از فضاي جغرافيايياست كه از سوي فردي يا چيزي اشغال شده و در آن ارزش‌هاي حس شده تجلي مي‌يابند. بطورقطع جوامع انساني، بدون برنامه‌ريزي و در اختيار نهادن امكانات غني و تعريف شده‌ي متناسب با نيازها، ارزش‌ها و مقتضيات زمان، نمي‌توانند در تعيين هويت انسان‌ها كاركردي مناسب ايفا نمايند. لذا با توجه به تحولات عظيم و همه جانبه‌ي عصر اطلاعات و ضرورت هماهنگي با اين حركت جهاني، تحقيقات در زمينه بررسي و شناخت اثرات فضاي مجازي بر نحوه ادراك، دلبستگي و تعلق مردم به مكان از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. پژوهش حاضربر ايناعتقاد استكه كاربران فضاي مجازيبراساس ميزان استفاده، با اثرات مختلفيدر ارتباطبادركفضا، مكان وابعادمختلفآن مواجه مي‌شوند. در نتيجه با حضور در فضاي شهري، معناي آن‌را به صورت متفاوت درك مي‌كنند. هدفپژوهش، ارزيابي تأثير ميزان استفاده از فضاي مجازي بر مؤلفه‌هاي تدوين‌شده معناي مكان شامل مؤلفه كالبدي، فردي، اجتماعي و عملكردي و شاخص‌هاي تعريف‌كننده آن‌ها در فضاهايشهري مي‌باشد. بدين منظور دو فضايشهري سنتي (ميدان امام) و مدرن (سيتي سنتر) شهر اصفهان باجامعه آماريمراجعين به آن‌ها مورد مطالعه قرار گرفته‌ا‌ند. براي برآورد نمونه آماريبااستفادهازفرمول كوكران تعداد 379 پرسشنامه با روش نمونه‌گيريتصادفي ساده تكميل گرديد. روش پژوهش همبستگي بوده و از آزمون‌هاي آماري كولموگراف اسميرنف، رگرسيون و همبستگي پيرسون براي تعيين رابطه، شدت و جهت رابطه ميان متغيرهاي مستقل و وابسته استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد، در اثر ميزان استفاده افراد از فضاي مجازي، درك آن‌ها از معناي مكان با حضور در فضاي شهري افزايش مي‌يابد كه دراين رابطه ضمن بررسي اثر افزايشي بر مؤلفه‌هاي چهارگانه، ميزان همبستگي و تأثيرپذيري شاخص‌هاي مؤلفه‌هاي معناي مكان از ميزان استفاده فضاي مجازي در دو فضاي شهري استخراج و مورد تحليل قرار گرفته‌‌اند.