مكانيابي صنايع با استفاده از روش هاي ارزيابي چندمعياره در شهرستان گلپايگان

مكان‌يابي مناطق صنعتي يكي از عوامل كليدي در برنامه‌ريزي پايدار منطقه‌اي با توجه به اثرات محيط‌زيستي مختلف صنايع مي‌باشد. با توجه به رشد مناطق صنعتي و وجود معادن متعدد در شهرستان گلپايگان  لزوم مكان‌يابي صنايع با توجه به ضوابط و استانداردهاي محيط‌زيستي ضروري است. بنابراين در مطالعه حاضر به‌منظور مكان‌يابي صنايع در شهرستان گلپايگان از تلفيق روش تحليل سلسله مراتبي و ارزيابي چندمعياره و بررسي 24 معيار استفاده شد. مهم‌ترين معيارهاي مؤثر در فرآيند ارزيابي توان صنعتي منطقه شامل فاصله از پناهگاه حيات‌وحش موته، فاصله از گسل‌ها، فاصله از چاه‌ها و فاصله از جاده‌ها بود. لايه‌هاي اطلاعاتي پس از تهيه‌ با استفاده از روش‌هاي منطق بولين، روي‌هم‌گذاري فازي، روش وزن‌دهي و تركيب خطي‌وزني تلفيق گرديد و نقشه‌ي نهايي ارزيابي توان اكولوژيك منطقه در محيط GIS  تهيه شد. نتايج تحقيق نشان داد كه در روش منطق بولين، 2783 هكتار از منطقه براي توسعه‌ي صنعتي مناسب مي‌باشد. در روش روي‌هم‌گذاري فازي 1769 هكتار از منطقه و در روش تركيب خطي‌وزني 1902 هكتار و در روش وزن‌دهي 1758 هكتار از منطقه براي توسعه‌ي صنعتي در طبقات خوب تا عالي قرار گرفتند. با توجه به نتايج مي‌توان گفت روش تركيب خطي‌وزني و وزن‌دهي مؤثرتر از روش‌هاي بولين و روي‌هم‌گذاري فازي است. نتايج كلي بيانگر اين است كه در كليه‌ي مدل‌ها مناطق مناسب توسعه‌ي صنعتي در محدوده‌ي جنوب‌شرقي منطقه قرار دارد و به اين معناست كه در سياست‌گذاري‌ها، برنامه‌ريزي و سرمايه‌گذاري‌هاي آينده براي توسعه‌ي صنعتي منطقه با درنظر گرفتن آمايش سرزمين اين مناطق در اولويت قرار گيرند. با توجه به تمركز فعاليت‌هاي كشاورزي در منطقه‌ي گلپايگان و ظرفيت‌هاي بي‌شمار آن در زمينه‌ي گردشگري، توسعه‌ي صنايع تبديلي كشاورزي و صنايع مرتبط با توسعه‌ي گردشگري و اكوتوريسم در محدوده‌هاي مجاز پيش‌بيني شده، مي‌توانند به‌عنوان اولويت‌هاي توسعه‌ي منطقه، مورد توجه قرار گيرد.