رابطه ادراك كنترل بيماري و ادراك خطر با رفتارهاي خود مراقبتي در ترخيص شدگان از بيمارستان به دليل كوويد- 19: مطالعه تحليل مسير

Relationship between Disease Control Perception and Risk Perception with Self- care Behaviors in Patients Discharged from Hospital Due to COVID-19: Path Analysis Study

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه ادراك كنترل بيماري و ادراك خطر با رفتارهاي خود مراقبتي در ترخيص شدگان از بيمارستان به دليل كوويد- 19 در استان بوشهر انجام شد. جامعه آماري پژوهش حاضر، شامل كليه ترخيص‌شدگان از بيمارستان به دليل كوويد- 19 در استان بوشهر مي باشد كه 167 نفر برآورد شد و حجم نمونه نيز بر اساس فرمول كوكران، 120 نفر محاسبه گرديد. روش نمونه‌گيري از نوع داوطلبانه و در دسترس بود. در اين پژوهش جهت گردآوري اطلاعات از مقياس هاي ادراك كنترل و ادراك خطر و مصاحبه سنجش ميزان رفتارهاي خودمراقبتي استفاده شد. داده هاي پژوهش با نرم افزار آماري AMOS و با استفاده از روش تحليل مسير مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها حاكي از آن است كه مدل پيشنهادي روابط بين متغيرهاي مذكور از برازش مطلوبي برخوردار است و تمامي مسيرهاي مدل پيشنهادي معني‌دار هستند. همچنين، تمامي فرضيه‌هاي پژوهش مورد تاييد قرار گرفتند. با توجه به اثر معنادار ادراك كنترل و ادراك خطر بر پيش‌بيني ابتلاي افراد به بيماري كوويد- 19 و امكان دستكاري و آموزش اين متغيرها، نتايج اين مطالعه داراي كاربردهايي جهت افزايش رفتارهاي خودمراقبتي و در نتيجه كاهش احتمال ابتلاي افراد به بيماري كوويد- 19 است.

The aim of this study was to investigate the relationship between disease control perception and risk perception with self-care behaviors in patients discharged from hospital due to COVID-19 in Bushehr Province. The statistical population of the present study includes all patients discharged from the hospital due to Covid-19 in Bushehr Province, which was estimated 167 people and the sample size was 120 people based on the Cochran's formula. The sampling method was voluntary and available. The research data were analyzed using the statistical software AMOS and using path analysis method. Findings indicated that the proposed model of the relationships between the mentioned variables has a favorable fit and all the paths of the proposed model are significant. Given the significant effect of control perception and risk perception on the prediction of people get infected COVID-19 and the possibility of manipulation and training these variables, the results of this study have applications to increase self-care behaviors and then reduce the risk of COVID-19 in people and these results can be used practically in ministries, offices, publications, etc. leading to reduce the wasted costs (living and financial) for COVID-19.