تحليلي ‌بر ‌الزامات ‌و بايسته‌هاي ‌رشد ‌هوشمند ‌شهري ‌(مطالعه‌ موردي: ‌شهر تويسركان)

هدف از پژوهش حاضر بررسي و تحليلي بر الزامات و بايسته‌هاي رشد هوشمند شهري شهر تويسركان است. ساخت يك شهر هوشمند به عنوان يك استراتژي براي كاهش مشكلات توليد شده توسط افزايش جمعيت شهري، رشد ناموزون و از هم گسيخته فيزيكي درحال ظهوراست حكمروايي هوشمند، انرژي هوشمند، ساخت‌وساز هوشمند، حمل و نقل هوشمند، هوشمندسازي زيرساخت‌ها، تكنولوژي هوشمند، مراقبت‌هاي بهداشتي و شهروند هوشمند، اين عوامل اساس يك چهار چوب يكپارچه هستند كه مي‌تواند در بررسي چگونگي ابتكارات و راهبردهاي شهر هوشمند استفاده شود. مؤلفه‌هاي رشد هوشمند شهري بر شرايط اجتماعي، اقتصادي و كالبدي شهر تويسركان اثرگذار بوده و موجبات كاهش هزينه‌هاي شهري، بهبود بخشي شرايط زيست محيطي و صرفه‌جويي در وقت و زمان شهروندان را فراهم مي‌كند. روش مورد استفاده در اين پژوهش توصيفي پيمايشي است و حجم نمونه با به‌كارگيري فرمول كوكران برابر 381 نفر است كه به‌صورت تصادفي از ميان شهروندان و كارشناسان به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شده‌اند. با توجه به بررسي‌هاي انجام شده و يافته‌هاي اين پژوهش كه با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزيه و تحليل شد. در نهايت نتايج نشان داد كه شهر تويسركان از آمادگي لازم جهت استقرار رشد هوشمند شهري برخوردار نمي‌باشد و با وجود وضعيت نامناسب زيرساخت‌هاي رشد هوشمند شهري در شهر، هيچ يك از فرايندهاي رشد هوشمند شهري در شهر از وضعيت مناسبي برخوردار نيست. در ميان زيرساخت‌هاي رشد هوشمند شهري، خدمات الكترونيك با رتبه (1.92) وضعيت نامساعدتري دارد و متغيرهاي محيط زيست و فضاي سبز(2.99)، كيفيت زندگي(2.65)، كاربري‌هاي مختلط(2.25)، پياده مداري(2.24) و اجتماعياقتصادي(1.99) با در نظر گرفتن رتبه بندي در وضعيت مساعدتري نسبت به ساير زيرساخت‌ها قرار مي گيرند.