تحليل نقش موانع انساني در توسعه گردشگري پايدار شهر كرمان

امروزه گردشگري به عنوان يك صنعت سودآور و اقتصادي تاثير زيادي بر توسعه و رشد اقتصادي كشورهاي مختلف داشته است. اما اين صنعت همواره داراي بحرانها و مخاطراتي خصوصا انساني بوده كه، باعث شده مورد تهديد قرار بگيرد، به همين علت رفع اين مشكلات و بحرانها موردتوجه مسئولان امورگردشگري و دولتي ميباشد.هدف اين پژوهش تحليل نقش موانع انساني بر توسعه گردشگري پايدار شهر كرمان مي‌باشد. نوع تحقيق با توجه به هدف؛ كاربردي و از نظر ماهيت و روش ‌از نوع توصيفي و تحليلي است. اطلاعات و داده‌هاي مورد نياز با استفاده از روش‌هاي اسنادي و ميداني(پرسشنامه) جمع‌آوري‌شده است. جامعه‌آماري مورد مطالعه شامل دو گروه گردشگران داخلي و خارجي شهر كرمان بوده كه با استفاده از تكنيك دلفي به طور تصادفي و نمونه انتخاب شده‌اند. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS، از آزمون ‌آماري كلموگروف اسميرنوف و آزمون تي تك نمونه‌اي و همچنين جهت اولويت‌بندي و ضريب اهميت معيارها از تكنيك DEMATEL با استفاده از نرم‌افزار MATLAB استفاده شده است. يافته‌هاي تحقيق با توجه به آزمون تي تك نمونه‌اي نشان مي‌دهدكه درشهركرمان تاثير نقش موانع انساني براي توسعه گردشگري پايدار نامطلوب بوده و باعث كاهش صنعت گردشگري شده است. همچنين نتايج حاصل از تكنيك ديمتل نشان مي‌دهد از بين شاخص‌هاي تحليل نقش موانع انساني بر توسعه گردشگري پايدار شهركرمان، شاخص‌اقتصادي – مالي بامقدار1.698 مؤثرترين عامل و شاخص فناوري با مقدار 2.622 تأثير پذيرترين عامل هستند.