شناسايي تصميمات استراتژيك توليد در صنعت داروهاي شيميايي

استراتژي توليد در ساده‌ترين تعريف به‌معناي پيكربندي تصميمات توليد متناسب با اولويت‌هاي رقابتي شركت است. بنابراين اولين قدم براي طرح‌ريزي استراتژي توليد شناخت درست تمام تصميمات استراتژيك در حوزه‌هاي مختلف توليد است. علاوه برآن در هر تصميم، شركت آلترناتيوهاي متعددي پيش روي خود دارد و انتخاب آلترناتيوهاي مختلف در كنار هم پيكربندي واحد توليد را شكل مي‌دهد. اين تحقيق با هدف شناسايي و دسته‌بندي تصميمات استراتژيك توليد در صنعت داروسازي ايران انجام شده است. داروها به طوركلي به دو دسته داروهاي شيميايي و نوتركيب دسته‌بندي مي‌شوند و اين تحقيق به طور خاص به توليد داروهاي شيميايي پرداخته است. بر اين اساس ابتدا فهرست جامعي از تصميمات و آلترناتيوها از دل ادبيات تحقيق بيرون آمده و بر اساس آن بيش از 25 ساعت مصاحبه با خبرگان در اين صنعت انجام شد. مصاحبه‌ها با استفاده از روش تحليل محتواي كيفي مورد بررسي و تحليل قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد به دليل الزامات قانوني سخت‌گيرانه در توليد دارو و نوع خاص فروش آن در بازار ايران، شركت‌ها در اكثر حوزه‌هاي تصميم، تفاوت چنداني با يكديگر نداشته و گزينه‌هاي پيش روي آنها، محدود هستند. از اين رو عمده تفاوت توليدكننده‌هاي داروهاي شيميايي در ايران برآمده از تفاوت تصميم‌گيري در حوزه‌هاي مديريت منابع انساني و مديريت كيفيت بوده و اين دو حوزه تاثير به‌سزايي در جايگاه رقابتي شركت‌ها دارند. از طرفي همكاري با شركت‌هاي پيشروي خارجي در زمينه طراحي فرآيند، اخذ فرمولاسيون و تامين مواد اوليه از تصميماتي است كه تاثير به‌سزايي بر جايگاه رقابتي شركت‌ها در اين صنعت در ايران دارد.