ارائه الگوي بومي چابكي سازماني در مراكز تحقيقات صنعتي (مورد مطالعه: يك سازمان نظامي تحقيقاتي در عرصه دريايي)

امروزه سازمان‏ها براي پاسخ‌گويي به پيچيدگي هاي محيطي، چابكي را در دستور كار خود قرار دادهاند. مراكز تحقيقات صنعتي نيز از اين وضعيت مسثتني نيستند و عملكرد مطلوب آن‌ها مستلزم پويايي و تحرك در مواجهه با تغييرات محيطي است. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگويي براي بهبود چابكي در مراكز تحقيقات صنعتي در حوزه دفاعي انجام ‌شده‌است. اين پژوهش به لحاظ هدف، كاربردي و به لحاظ ماهيت داده‌ها از نوع كيفي است. داده‌ها از طريق مصاحبه با خبرگان موضوع پژوهش و آشنا با سازمان مورد مطالعه، جمع‏آوري شده است. نمونه گيري به روش گلوله برفي و تا سرحد دستيابي به اشباع نظري صورت پذيرفته كه اين امر با مصاحبه پانزده‌ نفر از منتخبين جامعه آماري، حاصل شده است. داده ها، با استفاده از رويكرد نوظهور نظريه داده بنياد تحليل شده كه در فرآيند اين تحليل 796 كد باز استخراج شده‌است و با اعمال كدگذاري محوري 36 مفهوم استخراج و درنهايت اين مفاهيم در 7 مقوله دسته بندي شده‌است. مقوله ها شامل متولي چابكي، دانشگران چابك، مدير چابك، ساختار چابك، فرآيند چابك، فرهنگ‌سازماني چابك و بلوغ اكوسيستم تحقيقات صنعتي است. اين الگو در بخش هايي با تئوريهاي رايج داراي همپوشاني است اما مفاهيمي مانند متولي چابكي و بلوغ اكوسيستم را ميتوان به عنوان نوآوري‏هاي آن برشمرد. بر اساس اين يافته ها ميتوان نتيجه گرفت كه چابكي يك پيامد سيستم در سطوح مختلف بلوغ است كه در ساحت هاي مختلف سازمان موضوعيت داشته و برش ساختاري يا فرآيندي آن امكانپذير نيست.