بررسي اختلال عملكرد ريوي كارگران در معرض مواجهه شغلي با بخارات استايرن در يك صنعت تزريق پلاستيك

زمينه و اهداف: استايرن از جمله مواد شيميايي آلي فرار مي‌باشد كه مواجهه تنفسي با بخارات آن باعث ايجاد عوارض سلامتي مانند اختلالات تنفسي مي‌شود. لذا هدف اين مطالعه بررسي اختلال عملكرد ريوي كارگران يك صنعت تزريق پلاستيك با بخارات استايرن است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر به‌صورت كوهورتگذشته نگر، در يك صنعت تزريق پلاستيك انجام گرفت. پنجاه نفر از كاركنان خطوط توليد به‌ عنوان گروه مواجهه و 20 نفر از كاركنان اداري به‌ عنوان گروه مواجهه نيافته انتخاب شدند. ابتدا غلظت محيطي استايرن اندازه گيري شد. سپس  پارامترهاي ريوي كاركنان شامل حجم بازدمي اجباري در ثانيه اول (FEV1)، ظرفيت حياتي اجباري و پرفشار (FVC)، كسر ظرفيت حياتي خروجي در ثانيه اول بازدم (FEV1/FVC) و حداكثر جريان بازدمي (PEF) در دو نوبت ابتداي نوبت‌كاري و بعد از خاتمه كار بدست آمد.  علائم تنفسي اين كاركنان با استفاده از پرسشنامه انجمن متخصصين قفسه صدري آمريكا (ATS)، بررسي شد. كليه مفاد بيانيه هلسينكي در اين مطالعه رعايت شد. يافته‌ها: نتايج به‌دست‌آمده اختلاف معناداري را در برخي از پارامترهاي ظرفيت ريوي شاملFEV1 و FEV1/FVC در ابتدا و انتهاي نوبت‌كاري نشان داد (0.05 P). علائم تنفسي شامل سرفه، سوزش بيني و گلو، گرفتگي صدا و خس‌خس سينه بين گروه مواجهه يافته نسبت به گروه مواجهه نيافته به‌صورت معناداري بيشتر بود (0.05 P). نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد مواجهه با استايرن ارتباط معناداري با كاهش ظرفيت ريوي و بروز علائم تنفسي دارد.