مقايسه تأثيرآموزش خودمديريتي لنف ادم به دو شيوه‌ حضوري و مجازي بر كيفيت زندگي زنان با سرطان پستان: يك كارآزمايي باليني تصادفي

مقدمه: لنف ادم مرتبط با سرطان پستان تورمي مزمن با عوارض جسماني و درمان طولاني مدت است كه تأثير منفي بر كيفيت زندگي بيماران دارد. خودمديريتي يك مرحله حياتي براي حفظ نتايج درماني است. بنابراين اين مطالعه با هدف مقايسه تأثير آموزش حضوري و مجازي خودمديريتي لنف ادم بر كيفيت زندگي زنان انجام گرديد.روش بررسي: پژوهش حاضر يك كارآزمايي باليني بر روي 70 بيمار مبتلا به لنف ادم ناشي از سرطان پستان در يك سال اخير، مراجعه كننده به مركز توانبخشي سيدخندان در شهر تهران بود. نمونه گيري با بلوك تصادفي 2تايي و 35 نفر در هر گروه بود. كليه افراد درمان هاي معمول لنف ادم را دريافت كردند. گروه آموزش حضوري و مجازي به ترتيب آموزش را به صورت حضوري در كلينيك و در پيام رسان تلگرام دريافت نمودند. كيفيت زندگي بوسيله پرسشنامه هاي كيفيت زندگي در بيماران مبتلا به سرطان و بيماران مبتلا به سرطان پستان (EORTC QLQ-C30 QLQ-BR23) قبل، بلافاصله و سه ماه پس از مداخله اندازه گيري شد.يافته ها: ميانگين سني افراد (9.71±)51.42 بود. اكثريت افراد متأهل، خانه دار و با تحصيلات ديپلم و بالاتر بودند و ميانگين مدت لنف ادم 6.88 ماه بود. در انتهاي مطالعه نسبت به شروع مطالعه عملكردهاي جسماني، ايفاي نقش، عاطفي و اجتماعي در گروه مجازي نسبت به حضوري كاهش معناداري داشت به اين ترتيب وضعيت متغيرهاي فوق در گروه حضوري نسبت به مجازي بهتر بود (به ترتيب 0.006=P، 0.026=P=، 0.014=P، 0.023=P). سه ماه پس از مداخله در گروه حضوري نسبت به گروه مجازي بهبود ميانه نمرات سلامت عمومي (0.021=P)، عملكردهاي جسماني (0.004=P)، ايفاي نقش (0.009=P)، عاطفي (P 0.001)، اجتماعي (0.048=P) بيشتر و بهبود ميانه نمرات عوارض درمان سيستميك (0.002=P) و علايم مربوط به بازو (0.045=P) كمتر بود. نتيجه گيري: آموزش خودمديريتي بهبود كيفيت زندگي را در پي داشته كه در مقايسه بين دو روش، آموزش حضوري موثرتر از شيوه مجازي بود. با اين حال مطالعات بيشتري جهت بررسي كارايي و هزينه اثربخشي هر دو شيوه در آموزش مبتلايان به لنف ادم نياز است.