آسيب‌شناسي آموزش مبحث پدافند غيرعامل درس آمادگي دفاعي مدارس دوره اول متوسطه

در عصر حاضر يكي از راه‌هاي مؤثر در كاهش تأثير تهديدات متنوع دشمن عليه جمهوري اسلامي ايران ارائه آموزش‌هاي پدافند غيرعامل به عنوان راهبردي مهم و حياتي به علت برخورداري از ايجاد ضريب بازدارندگي بالا است. مدارس، مراكز آموزشي و فرهنگيان به عنوان انتقال‌دهندگان فرهنگ به آينده‌سازان كشور، بهترين و شايع‌ترين مكان و افراد در نظام تعليم و تربيت هستند كه با توجه به شرايط و وضعيت دنياي امروز و تهديدها و توطئه‌هاي مختلف، مي‌توانند مخاطبين چندميليوني خود اعم از دانش‌آموزان و اولياء آنان را با مفاهيم و اهميت پدافند غيرعامل به عنوان يك اصل مهم، حياتي و تعيين‌كننده آشنا سازند. با توجه به اهميت اين موضوع، هدف مقاله حاضر شناسايي آسيب‌هاي آموزش مبحث پدافند غيرعامل درس آمادگي دفاعي مدارس دوره اول متوسطه است. نوع پژوهش كاربردي و روش آن تحليل محتوا مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر را معلمين درس آمادگي دفاعي دوره اول متوسطه در سال تحصيلي ۹9- ۱۳۹8 به همراه اعضاي كميته پدافند غيرعامل آموزش ‌و پرورش و سرگروه‌هاي درس آمادگي دفاعي تشكيل داده‌اند. تجزيه‌وتحليل داده‌هاي حاصل از مصاحبه از شيوه مقوله‌بندي و كدگذاري بيانگر اين است كه مهم‌ترين آسيب‌هاي محتوايي مبحث آموزش پدافند غيرعامل درس آمادگي دفاعي دوره اول متوسطه عبارت‌اند از: ضعف متون و محتوا از نظر كمي و كيفي، بازنگري نشدن محتواي پدافند غيرعامل در كتاب پايه نهم و به‌روز نبودن محتواي پدافند غيرعامل، مهم‌ترين آسيب‌هاي آموزشي مبحث آموزش پدافند غيرعامل درس آمادگي دفاعي دوره اول متوسطه عبارت‌اند از: كافي نبودن رسانه‌هاي آموزشي موجود، برگزار نشدن مانور و رزمايش پدافند غيرعامل و مهم‌ترين آسيب‌هاي نيروي انساني مبحث آموزش پدافند غيرعامل درس آمادگي دفاعي دوره اول متوسطه عبارت‌اند از: نداشتن دبير متخصص و برگزار نشدن دوره‌هاي آموزشي ضمن خدمت براي دبيران.