اثر مقادير مختلف مواد غذايي و آب بر بهره‌وري آب در گل سوسن در گلخانه

هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثر كودآبياري با سطوح مختلف مواد غذايي و رژيم هاي آبياري بر بهره وري آب (نسبت عملكرد به حجم آب مصرفي حاوي مواد غذايي) در كشت سوسن گلخانه اي است. آزمايش طي دو سال در دانشگاه گيلان انجام شد. در سال اول از بين چهار غلظت مختلف مواد غذايي بر حسب محلول كوئيك شامل S1، S2، S3و S4، غلطت مناسب مواد غذايي تعيين شد. نتايج مقايسه ميانگين داده‌ها نشان داد تيمار S1، (تيمار داراي بيشترين غلظت عناصر غذايي) بر بيشتر خصوصيات رويشي، زايشي و پس از برداشت گياه سوسن اثر مثبتي داشت.در سال دوم با داشتن غلظت مناسب مواد غذايي و تهيه سه سطح مختلف از آن شامل  S11، S12و S13، رژيم هاي مختلف آبياري بر حسب ظرفيت زراعي مدنظر قرار گرفت. چهار رژيم مختلف آبياري به منظور تامين رطوبت خاك تا رسيدن به 70، 80، 90 و 100 درصد ظرفيت زراعي به كار رفت. نتايج آزمايش دوم نيز نشان داد كه استفاده از تيمارهاي كم آبياري 90، 80 و 70 درصد باعث افزايش بهره‌وري آب شد و اين بهره‌وري بيشتر آب بر صفات رويشي و زايشي گياه تأثير سوء نداشت. بر اساس نتايج، اعمال تيمارهاي كم آبياري بر ويژگي هايي نظير ماندگاري گل بريده معني‌دار شد و با كاهش مصرف آب و افزايش غلظت محلول غذايي ماندگاري بيشتر شد. در مورد خصوصيات رويشي گياه سوسن نيز داده‌ها نشان داد كه صفاتي مانند وزن‌تر و خشك ريشه، برگ و گل به طور مثبت با كاهش سطح آبياري و افزايش محلول غذايي، تحت تأثير قرار گرفت در حالي كه صفات ارتفاع گياه و تعداد و وزن پيازچه دختري تحت تأثير اين تيمارها نبود. بيشترين مقدار بهره وري آب حاوي مواد غذايي در تيمار سوم مواد غذايي و آبياري در سطح 80 درصد ظرفيت زراعي و به ميزان 21.57 كيلوگرم بر متر مكعب به دست آمد.