جايگاه تربيتي و اخلاقي لذت در انديشه وحياني

هدف اصلي پژوهش كنوني، پاسخ به اين سؤال اساسي است كه يك فرد مسلمان در برابر مسئله لذت و بهره‌مندي از آن، چه موضعي بايد داشته باشد؟ آيا بايد از همه لذت‌ها بهره‌ بگيرد و يا از همه آنها اعراض كند؛ يا اينكه از بعضي بهره‌مند شود و از بعضي ديگر دوري نمايد؟ روش تحقيق در اين مقاله، روش توصيفي ـ تحليلي و استنتاجي است. يافته‌هاي تحقيق بيانگر اين است كه مسئله لذت داراي اقسام و انواع گوناگون مي‌باشد كه عبارتند از: لذت‌هاي حسي و بدني، لذت‌هاي عقلي و ذهني، لذت‌هاي عرفاني و قدسي. مطابق آيات قرآني و احاديث مربوطه بايد از هريك از لذت‌هاي مذكور بدون افراط‌و‌تفريط استفاده كرد و اما از لذت‌هائي كه موجب آزار ديگران يا موجب پشيماني و رنج روحي خود فرد مي‌شوند، اعراض شود و نيز از لذت‌هائي كه ضرر بدني و جسماني دارند و نيز لذت‌هائي كه موجب خراب‌شدن آخرت انسان مي‌گردند، دوري شود.