نقش مشاركت ورزشي در توسعه الگوي جامعه پذيري

پژوهش حاضر به‌منظور بررسي نقش مشاركت ورزشي در تدوين الگوي جامعه‌پذيري نوجوانان انجام‌ شد. جامعه آماري اين پژوهش را نوجوانان 13 11 سال شرق ايران كه تجربه ورزش منظم (حداقل سه بار در هفته به مدت يك ساعت و بيشتر)، حداقل در شش ماه اخير را داشتند، تشكيل مي‌دادند كه 719 نوجوان به‌صورت خوشه‌اي چندمرحله‌اي به‌عنوان نمونه انتخاب گرديدند. ابزار مورداستفاده در اين پژوهش به‌منظور جمع‌آوري داد‌ه‌ها، پرسشنامه محقق ساخته‌اي است كه بر مبناي طيف ليكرت و با 42 گويه طراحي‌شده بود. از روش معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌افزار PLS جهت تجزيه‌وتحليل داده‌هاي تحقيق استفاده شد. نتايج نشان داد كه مشاركت ورزشي تحت تأثير سه عامل نگرش‌ها، هنجارهاي ذهني و كنترل رفتار درك شده است كه ازاين‌بين نگرش نوجوانان به ورزش بيشترين تأثير را بر مشاركت ايفا مي‌كند. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه هرچه ميزان مشاركت نوجوانان در ورزش افزايش يابد احتمال مواجه آن‌ها با برخي ارزش‌هاي رايج در محيط ورزشي افزايش‌يافته و به دنبال آن راحت‌تر مي‌توانند به اين ارزش‌ها توجه نمايند و در خود تطابق ايجاد نمايند، به دنبال افزايش ميزان توجه به ارزش‌هاي گروه‌هاي مختلف همچون خانواده، دوستان، و ... در غالب هنجارهاي ذهني شرايط را براي فراگيري اين ارزش‌ها و به دنبال آن انتقال ارزش‌ها محيا مي‌كنند. هرچه اين آموزش و فراگيري ارزش‌ها به‌صورت عميق‌تر صورت پذيرد، نوجوانان نسبت به اين ارزش‌ها وفادار شده و آن را جذب نموده با گذشت زمان اين ارزشها را جذب و بدنبال آن دروني نموده و جزئي از هويت فردي و اجتماعي او قلمداد مي‌گردد.