عوامل موثر بر ماندگاري فرهنگ اوقات فراغت ورزشي سالمندان در پي شيوع ويروس كوييد19

پژوهش حاضر با هدف بررسي عوامل موثر بر ماندگاري فرهنگ اوقات‌فراغت ورزشي سالمندان در پي شيوع ويروس كوييد19 اجرا گرديد. روش پژوهش از نوع آميخته (كيفيكمي) بود كه بخش كيفي آن به صورت تحليل مضامين انجام گرديد. جامعه آماري در بخش كيفي شامل افراد آگاه به موضوع پژوهش بودند كه بر حسب انتخاب هدفمند، تعداد 15 نفر به عنوان نمونه مشخص گرديدند. همچنين جامعه آماري در بخش كمي شامل سالمندان فعال در حوزه اوقات‌فراغت ورزشي در شهر شيراز بودند كه در دوران شيوع ويروس كوييد19 فعاليت‌هاي تفريحي ورزشي خود را لغو كرده بودند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختارمند و پرسشنامه محقق‌ساخته‌ بود. روايي محتوايي اين پرسشنامه با استفاده از نظر اساتيد دانشگاهي و روايي سازه آن به وسيله روش تحليل‌عاملي مورد بررسي قرار گرفت. پايايي اين پرسشنامه پس از محاسبه آلفاي كرونباخ ميزان 0.87 مشخص گرديد. در بخش كيفي جهت بررسي روايي از قابليت باور‌پذيري، انتقال‌پذيري و تاييد‌پذيري و همچنين جهت بررسي پايايي از كميته‌هاي تخصصي استفاده گرديد. به منظور تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها از كدگذاري و روش معادلات ساختاري استفاده گرديد. تمامي روند تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها در نرم افزارهاي اس‌پي‌اس‌اس، پي‌ال‌اس و مكس‌كيودي‌اي انجام گرفت. نتايج نشان داد كه عوامل شناسايي شده شامل عوامل ارتباطي، عوامل اقتصادي، عوامل انگيزشي، عوامل بهداشتي و عوامل زيرساختي بود. نتايج همچنين نشان داد كه عوامل ارتباطي با تاثير 0.930 بيشترين اهميت را دارا مي‌باشد. بهبود مسائل ارتباطي از جمله ايجاد گروه‌هاي اجتماعي، اطلاع‌رساني از فعاليت‌هاي ورزشي جديد و بهره‌گيري از رسانه‌هاي جمعي، نقش مهمي در ماندگاري فرهنگ اوقات‌فراغت ورزشي سالمندان در پي شيوع ويروس كوييد19 دارد.