مقايسه‌ تاثير روش‌هاي آموزش مبتني بر نظريه بار شناختي، چندرسانه‌اي و سخنراني بر يادگيري درس علوم دانش‌آموزان

اين پژوهش با هدف مقايسۀ سه روش آموزش مبتني بر نظريۀ بار شناختي، آموزش چندرسانه‌اي و آموزش سخنراني در ميزان پيشرفت تحصيلي و انگيزش دانش‌آموزان در يادگيري درس علوم چهارم انجام شد. جامعه‌ آماري پژوهش، يك مدرسه‌ مجهز به فناوري اطلاعات در شهرستان محمودآباد (استان مازندران) بود. ابزارهاي اين پژوهش شامل 1. آزمون يادگيري محقق‌ساخته در درس علوم چهارم 2. پرسش‌نامه‌ انگيزش پيشرفت تحصيلي ورلند و همكاران (1985) 3. مقياس انگيزش پيشرفت تحصيلي (AMS) و 4. مقياس درجه‌بندي ذهني بار شناختي پاس و ون مرينبوئر (1993) بود. نتايج حاصل از جمع‌آوري پرسش‌نامه‌ها و آزمون يادگيري به كمك تحليل واريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه ميزان يادگيري، انگيزش دانش‌آموزاني كه تحت تاثير آموزش مبتني بر نظريۀ بار شناختي بوده‌اند، به طور معناداري بيشتراز دانش‌آموزاني بود كه آموزش چندرسانه‌اي و سخنراني را در درس علوم دريافت كردند. همچنين ميانگين بار شناختي در گروه سخنراني (4.47)، گروه چندرسانه‌اي (3.82) و در گروه آموزش مبتني بر نظريۀ بار شناختي (3.63) بود. اين بدين معني است كه دانش‌آموزان گروه آموزش مبتني بر نظريۀ بار شناختي، بار شناختي كمتري از دانش‌آموزان ساير گروه دريافت كردند. با توجه به نتايج، پيشنهاد مي‌شود معلمان و برنامه‌ريزان تحصيلي درباره‌ اصول پايه و اساسي نظريه بار شناختي آموزش ببينند تا بتوانند اين اصول را با توجه به ظرفيت محدود حافظه‌ فعال دانش‌آموزان و با توجه به جنبه‌هاي انگيزشي محيط يادگيري، در آموزش و برنامه‌ريزي درس‌ها به كار گيرند.