ارزيابي الزامات پدافند غيرعامل در راستاي برنامه‌ريزي مديريت بحران در حوزه مديريت شهري اردبيل

امروزه تمركز و تراكم بيش‌ازحد، عدم رعايت استانداردها و سازگاري‌ها در جانمايي كاربري‌هاي خطرآفرين و دسترسي متوازن به مراكز امداد و نجات و عدم وجود ساختار مديريت بحران متمركز، شهر اردبيل را در معرض تهديدات و آسيب‌هاي فراواني قرار داده است. با توجه به اهميت موضوع، هدف از تحقيق حاضر، ارائه ي راهبردهاي مناسب در مديريت بحران شهر اردبيل با رويكرد پدافند غيرعامل جهت كمك به مديران و برنامه‌ريزان، در پيشگيري و پايش بحران است. روش تحقيق در مطالعه ي حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش توصيفي تحليلي بوده كه براي جمع‌آوري اطلاعات از روش اسنادي و ميداني (پيمايشي) استفاده ‌شده است. جامعه ي آماري تحقيق، شامل نخبگان، كارشناسان، مسئولان و مديران شهري مي‌باشد كه حجم نمونه 200 نفر بر اساس روش گلوله‌برفي انتخاب ‌شده است. براي تجزيه‌وتحليل داده‌هاي تحقيق نيز انواع آزمون‌هاي فريدمن و تي تك نمونه‌اي در نرم‌افزار SPSS و همچنين مدل معادلات ساختاري در نرم‌افزار Amos به‌كار برده شده‌اند. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه مديريت بحران بر اساس اصول پدافند غيرعامل در شهر اردبيل، به‌ويژه از منظر مديريت مبتني بر پيشگيري داراي وضعيت مطلوبي نمي‌باشد. همچنين نتايج نشان مي‌دهد، مهم‌ترين عوامل مؤثر بر ارتقاء عملكرد برنامه‌ريزي مديريت بحران در حوزه ي مديريت شهري در راستاي پدافند غيرعامل شهر اردبيل مربوط به مؤلفه‌هاي آموزش و پژوهش در راستاي شناخت بحران‌ها و يادگيري جهت اجتناب از ايجاد ساختارها و فرايندهاي مؤثر در ايجاد بحران، ايجاد ارتباطات ميان‌سازماني به‌منظور مشاركت حداكثريِ سازمان‌هاي مرتبط در فاز پيشگيري، سرمايه‌گذاري بر روي ساختارهاي اطلاعاتي و ارتباطاتي جهت تسريع در فرايند آمادگي در برابر بحران‌ها، تشكيل سيستم‌هاي پشتيبان تصميم‌گيري و هدايت‌كننده براي ارائه ي راهبردهاي آمادگي در برابر بحران و تشكيل ساختار برنامه‌ريزي مبتني بر ارزيابي حجم حادثه به‌منظور برآورد نيازها به ترتيب با ارزش 91/0، 89/0، 85/0 و 81/0 مي‌باشند.