بررسي آمادگي الكترونيكي استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در يادگيري مهارت‌هاي زبان (مطالعه موردي زبان عربي دانشجويان دانشگاه شيراز)

پذيرش يادگيري از طريق شبكه‌هاي اجتماعي تا حد زيادي به نگرش شخصي فراگيران وابسته است؛ به همين دليل، اين مطالعه بر زمينه‌هاي فردي كه نقش آمادگي فراگيران را در استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي براي يادگيري مهارت‌هاي زباني بررسي مي‌كند، متمركز خواهد بود. نمونه انتخاب شده، 64 دانشجوي در حال تحصيل كارشناسي رشته زبان عرب دانشگاه شيراز است كه با توجه به تعداد محدود، به نمونه‌گيري نياز نبود و با روش سرشماري اطلاعات از آنان جمع‌آوري شد. ابزار مطالعه، پرسش‌نامه محقق‌ساخته است كه با توجه به مباني و ادبيات آمادگي الكترونيكي جهت استقرار يادگيري الكترونيكي تهيه شده است. اين پرسش‌نامه را تعدادي از استادان علوم تربيتي و عربي بازبيني و اصلاح و روايي آن را تأييد نموده‌اند. براي ارزيابي پايايي، ابتدا پرسش‌نامه 15 دانشجو به‌طور آزمايشي اجرا شد كه آلفاي كرونباخ آن 0.90 به دست آمد. طبق نتايج دانشجويان از نگرش و مهارت لازم براي استفاده از شبكه‌هاي مجازي در يادگيري مهارت‌هاي زباني بي‌بهره‌اند و به نظر آنان، فرهنگ سازماني دانشگاه فاقد شيوه‌هاي حمايتي و مطلوب در به كارگيري استادان و دانشجويان است.