تحليل فراواني تغييرات مكاني طوفان‌هاي گرد و غبار در فلات مركزي ايران

يكي از بلاياي طبيعي كه متأسفانه هر ساله خسارت‌هاي فراواني به ويژه در نواحي خشك و نيمه‌خشك بر جا مي‌گذارد، پديده ي گرد و غبار است. افزايش آلودگي و در پي آن كاهش شاخص كيفيت هوا براي جوامع بشري، از مهم ترين نتايج وقوع گرد و غبار مي ‌باشد. به همين منظور، تحقيق و مطالعه ‌ي اين پديده امري ضروري به نظر مي‌رسد. شناسايي كانون‌هاي گرد و غبار و آگاهي داشتن از فراواني و تغييرات مكاني روزهاي گرد و غبار، اهميت زيادي دارد. طوفان‌هاي گرد و غبار در منطقه ‌ي فلات مركزي ايران با وجود بيابان‌هاي لوت و دشت كوير (بيابان مركزي)، از مهم ترين معضلات زيست محيطي اين مناطق به شمار مي‌ رود. براي بررسي اين طوفان، از 37 ايستگاه هواشناسي سينوپتيك در طي دوره ي آماري 2018-1999 استفاده شد. براي شناسايي ايستگاه‌هاي سينوپتيك مهم و فراواني روزهاي گرد و غبار در دوره بازگشت‌هاي 5، 25 و 50 ساله، از توزيع‌هاي آماري استفاده شد. نتايج نشان داد توزيع‌هاي آماري Johnson SB و (LogLogistic(3P، مناسب ترين توزيع‌هاي آماري منطقه است. نتايج تحليل فراواني و تغييرات الگوي مكاني در منطقه ‌ي مورد مطالعه در دوره بازگشت‌هاي 5، 25 و 50 ساله نيز نشان داد كه قسمت‌هاي جنوب شرقي منطقه (استان‌هاي سيستان و بلوچستان، استان كرمان) به دليل مجاورت با تالاب هاي هامون و جازموريان و قسمت‌هاي شرقي استان اصفهان و جنوب استان سمنان ـ كه در مجاورت بيابان مركزي قرار دارند ـ بيشترين فراواني روزهاي گرد و غبار را خواهند داشت.