بررسي فقهي حقوقي راهكارهاي محروم‌كردن ورثه از تركه

ارث يكي از مهم‌ترين اسباب انتقال اموال به ورثه است. هرچند انتقال به‌واسطه ارث، قهري و غيرارادي است اما گاه مورث به دلايلي انتقال مال خود به يك يا چند وارث را خوش نمي‌دارد. قانون‌گذار ايران به‌تبع فقه، وصيت به محروميت از ارث را نامعتبر شمرده است. اما آيا راه مشروعي براي محروم كردن وارث از ماترك وجود ندارد؟ ما در اين نوشتار در راهكارهاي رايج  و ميزان اعتبار آن‌ها را مورد بررسي قرار مي‌دهيم. استفاده از عقد صلح و شرط ضمن عقد لازم از قالب‌هاي رايج براي اين هدف هستند كه برخي صور آن‌ها معتبر و در برخي فروض با مانع روبرو است. در بين راهكارهاي رايج، تعهد به انتقال سهم‌الارث پس از مرگ مورث در قالب صلح يا شرط ضمن عقد از راهكارهاي كارآمد و معتبر به‌حساب مي‌آيند. وصيت به محروميت از ارث نيز با شرايطي مي‌تواند به‌منزله وصيت ماترك براي ديگر ورثه تلقي شده و منجر به محروميت وارث از ثلث شود. در مجموع مي‌توان گفت راهكاري كه بدون تراضي با وارث بتوان او را به‌طور كامل از ارث محروم نمود وجود ندارد