تأثير انعطاف‌پذيري استراتژيك بر مديريت سبز در راستاي رقابت‌پذيري شركت با توجه به نقش مشروعيت سازماني و حمايت نهادي

در چند دهه گذشته، دغدغه‌هاي زيست‌محيطي پيرامون فعاليت‌هاي صنايع، شركت‌هاي مختلف را بر آن داشته تا از اقدامات مديريت سبز استقبال كرده و از اين طريق به مزيت رقابتي دست يابند. شركت‌ها براي پائين آوردن هزينه‌ها و افزايش تمايز، به سراغ منابع و قابليت‌هاي سبز ارزشمند و منحصربه‌فردي مي‌روند كه به عملكرد برتر آنان كمك كرده و درعين‌حال، يك نگرش مسئوليت زيست‌محيطي را نيز ايجاد ‌كند. اين پژوهش با تركيب رويكرد قابليت پويا و نظريه نهادي، نحوه پاسخگويي شركت‌ها به فشارهاي مديريت سبز را مورد بررسي قرار داده است. پژوهش حاضر، از نوع تحقيقات كاربردي، توصيفي پيمايشي و با ابزار پرسشنامه است. جامعه آماري كليه شركت‌هاي فعال صنعت متالورژي شركت‌كننده در چهاردهمين نمايشگاه بين‌المللي اين صنعت در سال 1396 بوده‌اند كه تعداد نمونه آن 140 شركت به صورت روش نمونه‌گيري تصادفي از اين جامعه انتخاب شدند. ضمن اين‌كه براي تحليل از معادلات ساختاري مبتني بر واريانس با استفاده از روش حداقل مربعات جزئي با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS وPLS ، استفاده شده است و براي سنجش پايايي و روايي، از آزمون‌هاي آلفاي كرونباخ، پايايي تركيبي، روايي واگرا و همگرا استفاده شد. نتايج نشان مي‌دهد كه انعطاف‌پذيري استراتژيك بر پذيرش اقدامات مديريت سبز تأثير مثبت داشته است. ضمن اين‌كه مشروعيت سازماني به‌عنوان نقش ميانجي در رابطه بين پذيرش اقدامات مديريت سبز و رقابت‌پذيري نيز تأثير دارد.